Βαλδουίνος Ε΄ της Φλάνδρας

Ο Βαλδουίνος Ε΄ (Boudewijn V van Vlaanderen, 1013 – 1 Σεπτεμβρίου 1067) από τον Οίκο της Φλάνδρας ήταν κόμης της Φλάνδρας (1035 - 1067).

Βαλδουίνος Ε'
Κόμης της Φλάνδρας Κόμης του Αρτουά Κόμης της Ζηλανδίας
Περίοδος	1035 – 1067
Προκάτοχος	Βαλδουίνος Δ΄ της Φλάνδρας
Διάδοχος	Βαλδουίνος ΣΤ΄ της Φλάνδρας
Γέννηση	1013
Θάνατος	1 Σεπτεμβρίου 1067 (54 ετών) Λιλ, Γαλλία
Σύζυγος	Αδελαΐδα της Γαλλίας (1009-1079)
Επίγονοι	Βαλδουίνος ΣΤ΄ της Φλάνδρας Ματθίλδη της Φλάνδρας Ροβέρτος Α΄ της Φλάνδρας
Πατέρας	Βαλδουίνος Δ΄ της Φλάνδρας
Μητέρα	Ογίβη του Λουξεμβούργου
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Βαλδουίνος Ε΄ της Φλάνδρας

Βιογραφία

Ήταν γιος και διάδοχος του Βαλδουίνου Δ΄ κόμη της Φλάνδρας και της πρώτης συζύγου του Ογίβης των Αρντέν, κόρης τού Φρειδερίκου κόμη τού Μόζελγκαου. Νυμφεύτηκε την Αδέλα των Καπετιδών, κόρη του Ροβέρτου Β΄ της Γαλλίας (1028). Με την υποκίνηση της συζύγου του εξεγέρθηκε κατά τού πατέρα του (1030), αλλά σύντομα έκλεισε ειρήνη και ο Βαλδουίνος Δ΄ κυβέρνησε ανενόχλητος την Φλάνδρα ως τον θάνατό του (1035).

Πόλεμοι με τον Ερρίκο Γ΄

Ο Βαλδουίνος Ε΄ ξεκίνησε μακροχρόνιο πόλεμο (1046 - 1056), με σύμμαχο τον Γοδεφρείδο Γ΄ δούκα της Κάτω Λωρραίνης, εναντίον του Ερρίκου Γ΄ της Γερμανίας· στον πόλεμο έχασε την Βαλενσιέν από τον Χέρμαν κόμη του Αινώ & τού Μον. Όταν πέθανε ο Χέρμαν (1051), ο Βαλδουίνος Ε΄ νύμφευσε τον γιο και διάδοχό του Βαλδουίνο ΣΤ΄ τον Καλό με τη χήρα του Χέρμαν, τη Ριχίλδη, κόμισσα του Αινώ υπό τον όρο, ότι τα παιδιά της Ριχίλδης από τον πρώτο της γάμο να μην έχουν κληρονομικά δικαιώματα. Με τον γάμο ένωσε τις κομητείες του Αινώ και της Φλάνδρας· ο γάμος αναγνωρίστηκε από την Αγνή του Πουατού, μητέρα και κηδεμόνα του νέου βασιλιά Ερρίκου Δ΄. Ο Βαλδουίνος Ε΄ δέχθηκε την εξόριστη βασίλισσα της Αγγλίας Έμμα της Νορμανδίας με μεγαλοπρέπεια στην Μπρυζ· η πόλη ήταν ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά Ευρωπαϊκά κέντρα της εποχής του και ο κόμης χρησιμοποίησε ακόμη και τροβαδούρους για την διασκέδαση της βασίλισσας. Η Έμμα ανταπέδωσε με αγαθοεργίες στους κατοίκους της Μπρυζ και δέχτηκε τον γιο της Αρθακανούτο (1039).

Αντιβασιλιάς της Αγγλίας και ισχυρός ηγεμόνας

Ο Βαλδουίνος Ε΄ με την Άννα του Κιέβου ήταν κηδεμόνες τού ανήλικου γιου της Φιλίππου Α΄ (1067 - 1070), ανιψιού της Αδέλας. Ο ρόλος της πολιτικής του έγινε πλέον διεθνής και υποστήριξε τον βασιλιά της Γαλλίας σε πολλές υποθέσεις. Η θέση του έγινε ισχυρότερη με τον γάμο τής κόρης του Ματθίλδης με τον Γουλιέλμο της Νορμανδίας, μικρανιψιό της Έμμας, τον μετέπειτα ιδρυτή της Νορμανδικής δυναστείας στην Αγγλία. Ο άτεκνος βασιλιάς της Αγγλίας Εδουάρδος ο Ομολογητής αναζητούσε απεγνωσμένα έναν διάδοχο: έστειλε στην Ουγγαρία τον Χάρολντ Γκόντουινσσον να φέρει στην Αγγλία τον ανιψιό του Εδουάρδο τον Εξόριστο, τον τελευταίο άρρενα εκπρόσωπο της δυναστείας του, αυτής τού Ουέσσεξ. Ο Χάρολντ για να πάει στη Γερμανία, πέρασε από τη Φλάνδρα.. Ο αδελφός τού Χάρολντ, ο Τόστινγκ είχε νυμφευτεί την Ιουδήθ της Φλάνδρας, αδελφή τού Βαλδουίνου Ε΄, ωστόσο το να εμπόδισε ο Βαλδούινος Ε΄ τον Γουλιέλμο της Νορμανδίας να εισβάλει στην Αγγλία, θεωρείται απίθανο.

Πέθανε στη Λιλ την 1η Σεπτεμβρίου του 1067 σε ηλικία 55 ετών. Δύο γιοί του, δύο εγγονοί του και τέσσερις δισεγγονοί του έγιναν κόμητες της Φλάνδρας.

Οικογένεια

Με τον γάμο του με την Αδέλα των Καπετιδών, κόρη τού Ροβέρτου Β΄ της Γαλλίας, απέκτησε τέκνα:

• Βαλδουίνος ΣΤ΄ 1030-1070, κόμης της Φλάνδρας.
  • Αρνούλφος Γ΄ απεβ. 1071, κόμης της Φλάνδρας.
• Ματθίλδη π.1031-1080, παντρεύτηκε τον Γουλιέλμο Α΄ της Αγγλίας.
  • Ροβέρτος Β΄ 1051-1134, δούκας της Νορμανδίας.
    • Γουλιέλμος Κλίτο 1102-1128, κόμης της Φλάνδρας.
• Ροβέρτος Α΄ π.1033-1093, κόμης της Φλάνδρας.
  • Ροβέρτος Β΄ 1065-1111, κόμης της Φλάνδρας.
    • Βαλδουίνος Ζ΄ 1093-1119, κόμης της Φλάνδρας.
  • Αδέλα 1064-1115.
    • Κάρολος Α΄ 1083-1127, κόμης της Φλάνδρας.
  • Γερτρούδη 1070-1117.
    • Τιερύ 1099-1168, κόμης της Φλάνδρας.

Πηγές

• Stewart Baldwin, “Baldwin V”, The Henry Project, accessed 28 August 2014
• Alistair Campbell, editor, Encomium Emma Reginae [Latin, “Paean to Queen Emma”’] (Cambridge, England: Cambridge University Press, 1998)
• Charles Cawley, “Flanders, Counts”, Medieval Lands: A Propsography of Medieval European Noble and Royal Families, accessed 28 August 2014
• [ Sir ] Charles Oman, Castles (London: The Great Western Railway, 1926), reprinted in 1978 and 1990
• Frederick Clifton Pierce, Foster Genealogy, being the Record of the Posterity of Reginald Foster, an Early Inhabitant of Ipswich, in New England, Whose Genealogy is Traced Back to Anacher, Great Forrester of Flanders Who Died in 837 A.D. (Chicago: W. B. Conkey Co., 1899)
• Sir Frank Stenton, Anglo-Saxon England : The Oxford History of England (Oxford, England: Clarendon Press, 1962)
• Heather J. Tanner, Families, Friends and Allies: Boulogne and Politics in Northern France and England, c. 879-1160 (Leiden & Boston: Brill Academic Publishing Co., 2004)
• Harriet H. Wood, The Battle of Hastings : The Fall of Anglo-Saxon England (London: Atlantic Books, 2008)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΚΟΜΗΤΩΝ ΤΗΣ ΦΛΑΝΔΡΑΣ