Βάλτερ Ούλμπριχτ

Ο Βάλτερ Έρνστ Πάουλ Ούλμπριχτ (Walter Ernst Paul Ulbricht, 30 Ιουνίου 1893 - 1 Αυγούστου 1973) ήταν Γερμανός κομμουνιστής ηγέτης και πολιτικός. Ως Γενικός Γραμματέας του Κόμματος ΕΣΚΓ από το 1950 έως το 1971, έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην πρόωρη ανάπτυξη και καθιέρωση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας (Ανατολική Γερμανία).

Βάλτερ Ούλμπριχτ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Walter Ulbricht (Γερμανικά)
Γέννηση	30  Ιουνίου 1893 Λειψία
Θάνατος	1  Αυγούστου 1973 Groß Dölln
Αιτία θανάτου	εγκεφαλικό επεισόδιο
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Μνημείο των Σοσιαλιστών
Χώρα πολιτογράφησης	Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας
Θρησκεία	αθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά
Σπουδές	Διεθνής Σχολή Λένιν
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός αντιστασιακός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας, Ανεξάρτητο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας, Κομουνιστικό Κόμμα Γερμανίας, Εθνική Επιτροπή Ελεύθερη Γερμανία και Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανίας
Οικογένεια
Σύζυγος	Lotte Ulbricht
Τέκνα	Beate Ulbricht
Συγγενείς	Florian Heyden (απόγονος)
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχες	Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Member of the Landtag of Saxony μέλος του Ράιχσταγκ της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης μέλος της Φολκσκάμμερ πρόεδρος του Κρατικού Συμβουλίου (1960–1973) πρόεδρος (1960–1971, Εθνικό Συμβούλιο Άμυνας της ΛΔΓ)
Βραβεύσεις	Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης (1963) τάγμα του Λένιν τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας Τάγμα του Νείλου Τάγμα της Φιλίας των Λαών τάγμα της Οκτωβριανής Επανάστασης (1968) Fritz Heckert Medal τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου 1ου βαθμού τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου 2ου βαθμού Ήρωας της Εργασίας (1953) Ήρωας της Εργασίας (1958) Ήρωας της Εργασίας (1963) τάγμα του Καρλ Μαρξ
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Γεννήθηκε το 1893 από εργατική οικογένεια και εργάστηκε ως ξυλουργός. Το 1912 έγινε μέλος του Σοσιαλιστικού Δημοκρατικού Κόμματος και αναμείχθηκε ενεργά στο εργατικό επαναστατικό κίνημα. Υπήρξε από τα στελέχη της οργάνωσης «Σπάρτακος» και από τους ιδρυτές του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας, στο οποίο εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής το 1923, και αργότερα ανέλαβε το οργανωτικό τμήμα. Μετά την επικράτηση του ναζισμού το 1933, κατέφυγε στη Μόσχα και διηύθυνε διάφορα παράνομα γραφεία, ενώ παράλληλα διατέλεσε αναπληρωματικό μέλος της Γ΄ Διεθνούς (1935-1939). Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συνέχισε την αντιφασιστική του δράση και αναδείχθηκε σε ηγετική μορφή του αντιστασιακού αντιναζιστικού κινήματος. Επέστρεψε στη Γερμανία με τον Κόκκινο Στρατό και μετά τη συντριβή του Άξονα, συνέβαλε σημαντικά στη συσπείρωση των αντιφασιστικών πολιτικών δυνάμεων σε ενιαίο μέτωπο, στην ίδρυση του Ενιαίου Εργατικού Κόμματος και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Διατέλεσε υπουργός και αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας και της κυβέρνησης. Το 1950 αναδείχθηκε γενικός γραμματέας του Κόμματος και ηγέτης της Ανατολικής Γερμανίας. Σκληροπυρηνικός κομμουνιστής, αρνήθηκε να εξομαλύνει τις σχέσεις με τη Δυτική Γερμανία και φέρει την ευθύνη για την ανέγερση του Τείχους του Βερολίνου. Λόγω των στενών σχέσεών του με την ΕΣΣΔ, απέστειλε στρατεύματα για να βοηθήσει τη σοβιετική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία (1968). Το 1971 τη θέση του στο κόμμα ανέλαβε ο Έριχ Χόνεκερ. Πέθανε το 1973.

Ο Πέτρος Κόκκαλης, ο πατέρας του Σωκράτη Κόκκαλη ήταν ο προσωπικός γιατρός του Βάλτερ Ούλμπριχτ.

Πηγές

• Η μεγάλη ιστορία του 20ού αιώνα, η Ανασυγκρότηση - Διπολικός κόσμος, τόμος 5