Άλογα του Διομήδη

Τα άλογα του Διομήδη ήταν τέσσερα όντα της ελληνικής μυθολογίας. Είναι κυρίως γνωστά μέσα από τις διηγήσεις για τον Ηρακλή, καθώς η σύλληψη τους αποτέλεσε τον όγδοο άθλο του.

Ο Ηρακλής αιχμαλωτίζει τα άλογα του Διομήδη, ρωμαϊκό μωσαϊκό, 3ος αιώνας π.Χ.

Τα όντα

Ιδιοκτήτης των αλόγων ήταν ο Διομήδης, γιος του Άρη (θεού του πολέμου) και βασιλιάς της Θράκης. Ήταν ανθρωποφάγα και διέθεταν χάλκινους σιαγόνες. Ήταν συνεχώς δεμένα με σιδερένιες αλυσίδες. Ο Διομήδης τους έριχνε για τροφή κάθε άτυχο ξένο που ναυαγούσε στην ακτή του βασιλείου του. Κάποιες πηγές διασώζουν και τα ονόματα των όντων αυτών: Πόδαργος, Λάμπων, Ξάνθος και Δήμος. Υπάρχει επίσης μύθος, σύμφωνα με τον οποίο από τα άλογα αυτά προέρχονταν τα άλογα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Άθλος του Ηρακλή

Βάζο του Ηρακλή με μοτίβο τον Ηρακλή που δαμάζει τα άλογα του Διομήδη

Ο Ευρυσθέας ανέθεσε στον Ηρακλή τον αιχμαλωτισμό των όντων. Ο Ηρακλής, παίρνοντας μαζί του ορισμένους συντρόφους του ξεκίνησε για τη Θράκη, όπου και κατόρθωσε με ευκολία να εξουδετερώσει τους υπηρέτες του Διομήδη και να αιχμαλωτίσει τα άλογα. Στη συνέχεια ανέθεσε τη φύλαξη των ζώων στον Άβδηρο, προκειμένου να αντιμετωπίσει το στρατό του βασιλιά. Οι σύντροφοι του Ηρακλή αρχικά ηττήθηκαν από τον πολυάριθμο στρατό. Ο Ηρακλής όμως κατόρθωσε να ανατρέψει το αποτέλεσμα. Σκάβοντας ένα χαντάκι μετέφερε νερό από τη θάλασσα στην πεδιάδα, αναγκάζοντας τους στρατιώτες να τραπούν σε φυγή προκειμένου να μην πνιγούν. Στη συνέχεια έσυρε το Διομήδη στη λίμνη που σχηματίσθηκε από το νερό και τον έριξε στα ανθρωποφάγα άλογα, τα οποία τον καταβρόχθισαν. Προηγουμένως όμως είχαν καταβροχθίσει τον Άβδηρο, ο οποίος είχε αναλάβει τη φύλαξη τους. Ο Ηρακλής για να τον τιμήσει ίδρυσε την πόλη Άβδηρα.

Ο Ηρακλής παρέδωσε τα άλογα στον Ευρυσθέα, ο οποίος τα ελευθέρωσε, αφού πρώτα τα αφιέρωσε στην Ήρα. Τα άλογα ανέβηκαν στον Όλυμπο και κατασπαράχθηκαν από άγρια θηρία.

Σύμφωνα με διαφορετική εκδοχή, ως άλογα (ίπποι) προσδιορίζονταν οι κόρες του Διομήδη, οι οποίες ήταν εξαιρετικά άσχημες. Ο Διομήδης ανάγκαζε τους ξένους να συνευρίσκονται με αυτές και τελικά τους σκότωνε.

Πηγές

• Ρισπέν, Ζαν (1953). Μαρινάτος, Σπύρος, επιμ. Ελληνική μυθολογία. Β΄. Μτφρ. Τετενές, Νίκος. Αθήνα: εκδόσεις Δαρεμάς. 
• Εγκυκλοπαίδεια των Παιδιών, Χάρη Πάτση, 1971, τόμος 3.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Οι Δώδεκα άθλοι
• Ελληνική μυθολογία