Μαρίνα Αμπράμοβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον John Hadjiandreou (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπ... |
||
Γραμμή 24:
}}</ref>
Η Αμπράμοβιτς γεννήθηκε στο Βελιγράδι της [[Γιουγκοσλαβία|Γιουγκοσλαβίας]] το 1946. Οι γονείς της ήταν [[Γιουγκοσλάβοι Παρτιζάνοι|παρτιζάνοι]] κατά τη διάρκεια του [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου]], με τον πατέρα της Βότζα (Воја Абрамовић) να θεωρείται ήρωας μετά τον πόλεμο, ενώ η μητέρα της διατέλεσε διευθύντρια του [[Μουσείο Επανάστασης και Τεχνών Βελιγραδίου|Μουσείου Επανάστασης και Τεχνών]] στο Βελιγράδι. Συγγένεια είχε και με το πατριάρχη Βαρνάβα της Σερβίας.
=== Σπουδές ===
▲== Βιογραφικά Στοιχεία ==
=== Γάμος και χωρισμός, αποδημία ===
Το 1971
== Καλλιτεχνική πορεία ==
Στο Άμστερνταμ γνώρισε τον [[Δυτική Γερμανία|Δυτικογερμανό]] καλλιτέχνη Uwe Laysiepen, γνωστότερο ως Ulay, με τον οποίο συνεργάστηκαν για περίπου μια δεκαετία, σχηματίζοντας ένα καλλιτεχνικό δίδυμο γνωστό με το όνομα «το άλλο», συμπεριφερόμενοι ως «ένα σώμα με δύο κεφάλια». Στις παραστάσεις τους μελετούσαν ακραίες καταστάσεις και τις σχέσεις των σωμάτων τους με τον χώρο. Από τις πιο γνωστές τους παραστάσεις, αλλά και ταυτόχρονα η τελευταία τους ήταν αυτή το 1988, όταν οι δύο τους αποφάσισαν να διασχίσουν το [[Σινικό Τείχος]], ξεκινώντας ο καθένας από τις 2 διαφορετικές του άκρες μέχρι να συναντηθούν κάπου στη μέση. Ο Ulay ξεκίνησε από την περιοχή της [[Έρημος Γκόμπι|ερήμου Γκόμπι]] ενώ η Αμπράμοβιτς από την περιοχή της [[Κίτρινη Θάλασσα|Κίτρινης Θάλασσας]] και όταν μετά από 2500 χιλιόμετρα συναντήθηκαν είπαν «αντίο» και χώρισαν.
▲Η Αμπράμοβιτς ηταν φοιτήτρια στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στο Βελιγράδι το 1965-1970. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Ζάγκρεμπ, Κροατία το 1972. Απο το 1973 εώς και το 1975, δίδασκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Νόβι Σαντ, όπου και έκανε τις πρώτες σόλο παραστάσεις της.
Το 2005 παρουσίασε στη Νέα Υόρκη το Seven Easy Pieces στο μουσείο Guggenheim. Για 7 συνεχόμενες νύχτες παρουσίασε τα έργα παλαιότερων εικαστικών καλλιτεχνών από την δεκαετία του '60 και του '70, ένα παλαιότερο δικό της και ένα καινούριο δικό της έργο. Την άνοιξη του 2010 το [[Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (Νέα Υόρκη)|MoMA]] διοργάνωσε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση του έργου της Αμπράμοβιτς, την μεγαλύτερη που είχε μέχρι τότε διοργανώσει το μουσείο της Νέας Υόρκης πάνω στην performance art. Η Αμπράμοβιτς τότε εκτέλεσε την παράσταση «Ο Καλλιτέχνης είναι Παρών», κατά την οποία για 736 ώρες και 30 λεπτά καθόταν σιωπηλή και ακίνητη πίσω από ένα τραπέζι στο αίθριο του μουσείου. Το κοινό μπορούσε να καθίσει απέναντί της και να κάνει ότι θέλει. Η παράσταση αυτή προσέλκυσε και την προσοχή αρκετών διασημοτήτων, ενώ αποτέλεσε πηγή για τη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ με τον τίτλο «Marina».
▲Το 1971 παντρέυτηκε με τον Σέρβο καλλιτέχνη Νέσα Παριποβιτς (Nesa Paripovic), με τον οποίο και χώρισε το 1976, και στη συνέχεια εγκατέλειψε τη Γιουγκοσλαβία και μετακόμισε στο Άμστερνταμ.
== Το ξεπέρασμα των ορίων του σώματος και κυρίως της «ψυχής» ==
| |||