Běły kukol

Běły kukol

Běły kukol (Silene latifolia)
systematika
Domena	Eukaryoty
Swět	Rostlinstwo
pórěd:	(Caryophyllales)
swójźba:	Nalchenkowe rostliny (Caryophyllaceae)
pódswójźba:	Caryophylloideae
tribus:	Sileneae
rod:	Patawa (Silene)
družyna:	Běły kukol
wědomnostne mě
Silene latifolia
Mill.

běły kukol

ilustracija, Jacob Sturm (1796)

Silene latifolia

Běły kukol (Silene latifolia Poir.) jo rostlina ze swójźby nalchenkowych rostlinow (Caryophyllaceae).

Wopis

Běły kukol jo jadnolětne abo dwójolětne zele, kótarež dośěgnjo wusokosć wót 30 až do 120 cm. Rostlina njaso pak muske pak žeńske kwiśonki. Běły kukol jo swětłowa rostlina.

Korjeń jo rěpojty a wopśimjejo saponiny.

Kijašk jo kósmaty.

Pśeśiwo stojece łopjena su lancetojte.

Kwiśonki

Kwiśo wót maja až do awgusta (wót junija až do septembra). Jadnorodne kwiśonki dośěgnu wjelikosć wót 1,5 až 2 cm a stoje w kisćach. Žeńske kwiśonki maju brjuchaty keluch, mjaztym až muske kwiśonki maju cylindriski keluch. Kronowe łopjeńka su dwójowogonkowe a njasu na póžerawje spjerchlinu. Keluškowa rorka dośěgnu dłujkosć wót 18 až 25 mm.

Wódnjo wupadaju kwiśonki sprěte, ale su wót póznego wótpołdnja až do rana wócynjone a intensiwnje wónjaju a se wót nocnych mjatelow wopytuju.

Płody

Zubki płodoweje kapsle zrownane stoje.

Městno

Jo běły kukol na wótsypkowych městnach, na kšomach drogow a pśi rolach.

Žrědła

• Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 46, z wědomnostnyma mjenjoma Silena alba a Melandrium album (nim.)
• Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 140, z wědomnostnymi mjenjami Silene latifolia, Melandrium album, Silene alba (nim.)

Eksterne wótkaze

• Běły kukol. W: FloraWeb.de. (nim.)
• Botanický herbář (češki)
• USDA plants database (jend.)
• Gartendatenbank (nim.)
• Plants for a Future (jend.)
• International Organization for Plant Information (jend.)
• Pśirodohistoriski muzeum Wien (nim.)