burzyć
burzyć (Polnisch)
BearbeitenAspekt | ||
---|---|---|
imperfektiv | perfektiv | |
burzyć | zburzyć wzburzyć | |
Zeitform | Person | Wortform |
Präsens | ja | burzę |
ty | burzysz | |
on, ona, ono | burzy | |
Imperativ | Singular | burz |
Präteritum | on | burzył |
ona | burzyła | |
oni | burzyli | |
Adverbialpartizip | Partizip Aktiv | Partizip Passiv |
burząc | burzący | |
Alle weiteren Formen: Flexion:burzyć |
Worttrennung:
- bu·rzyć
Aussprache:
- IPA: [ˈbuʒɨt͡ɕ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] transitiv: (eine Konstruktion) zerstören, abreißen, einreißen, niederreißen
- [2] transitiv: etwas in Unordnung bringen; aufwühlen, zerwühlen, stören
- [3] transitiv, übertragen: etwas, das als überholt empfunden wird, abschaffen; zerstören
Sinnverwandte Wörter:
- [1] niszczyć, niweczyć, roznosić, rozpirać, rozwalać, wyburzać
- [2] bałwanić, targać, wburzać
- [3] naruszać
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
Bearbeiten [1] transitiv: (eine Konstruktion) zerstören, abreißen, einreißen, niederreißen
- [1–3] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „burzyć“
- [1–3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „burzyć“
- [1–3] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „burzyć“
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „burzyć“
Verb, reflexiv
BearbeitenAspekt | ||
---|---|---|
imperfektiv | perfektiv | |
burzyć się | wzburzyć się | |
Zeitform | Person | Wortform |
Präsens | ja | burzę się |
ty | burzysz się | |
on, ona, ono | burzy się | |
Imperativ | Singular | burz się |
Präteritum | on | burzył się |
ona | burzyła się | |
oni | burzyli się | |
Adverbialpartizip | Partizip Aktiv | Partizip Passiv |
burząc się | burzący się | — |
Alle weiteren Formen: Flexion:burzyć |
Worttrennung:
- bu·rzyć się
Aussprache:
- IPA: [ˈbuʒɨt͡ɕ‿ɕɛw̃], [ˈbuʒɨt͡ɕ‿ɕɛ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] reflexiv: in Unordnung geraten; zerwühlt werden, brausen, schäumen
- [2] reflexiv, übertragen: von heftigen Emotionen erfasst werden, in Unmut verfallen; sich empören, zürnen, grollen, kochen
- [3] reflexiv, übertragen: seinen Unmut gegen jemanden oder etwas äußern; sich auflehnen, sich bäumen
- [4] reflexiv: fermentieren, aufschäumen
Sinnverwandte Wörter:
- [1] falować, kipieć, kłębić się, kotłować się, pienić się, wzburzać się, wrzeć
- [2] gotować się, kipieć, wzburzać się, wrzeć
- [3] buntować się
- [4] fermentować, musować
Beispiele:
- [1] „Roje po pasiekach poczęły się burzyć i huczeć, bydło ryczało po zagrodach.“[1]
- [2]
Übersetzungen
Bearbeiten [1] reflexiv: in Unordnung geraten; zerwühlt werden, brausen, schäumen
[3] ?
[4] reflexiv: fermentieren, aufschäumen
- [1–3] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „burzyć“
- [1–4] Słownik Języka Polskiego – PWN: „burzyć“
- [1–4] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „burzyć“
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „burzyć“
Quellen:
- ↑ Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource) , Seite 1.