Dièu-siēng Tái-cū

Dièu-siēng Tái-cū (Dièu-siēng-ngṳ̄: 朝鮮 太祖 (조선 태조), 1335 n. - 1408 n.), miàng Lī Sìng-gié (李成桂 (이성계)), sê Dièu-siēng Uòng-dièu gì gióng-lĭk-ciā. 1392 nièng gáu 1398 nièng câi-ôi.

Dièu-siēng Tái-cū

Ĭ nguòng-lài sê Gŏ̤-là̤ gì siŏh ciáh ciŏng-gŭng, găk 1392 nièng chuâng-ôi, gióng-lĭk Dièu-siēng Uòng-dièu. 1398 nièng niông-ôi ké̤ṳk ĭ gì giāng Lī Huŏng-guō (Dièu-siēng Dêng-cŭng).