Glukanaza
(Preusmjereno sa Beta glukanaza)
Glukanaze su enzimi koji razgrađuju glukane, polisaharide koji se sastoje od nekoliko glukoznih podjedinica. Kko obavljaju kidrolizu glikozidnih veza, pripadaju grupi hidrolaza.[1][2][3]
Koristi se u toku enološkog proces starenja vina, naročito kada u talogu ima mikrooksigenaciju. Enzim pomaže u razlaganju ćelija kvasca da oslobodi polisaharide i manoproteine, za koje se vjeruje da doprinose boljoj teksturi vina.[4][5][6][7]
α-glukanaze
[uredi | uredi izvor]- α-1,4-glukanaze, enzim koji razgrađuje α-1,4-glukani,
- α -1,6-glukanaze, enzim koji razgrađuje α-1,6-glukani, i
- Pululanaza, specifična vrsta glukanaze koje degradiraju pululana.
β-glukanaze
[uredi | uredi izvor]- β-1,3-glukanaza, enzim koji razgrađuje β-1,3-glukane, kao što su kaloza ili kurdlan,
- β-1,6 glukanaza, enzim koji razgrađuje β-1,6-glukani,
- Celulaza, enzim koji hidrolizira 1,4- β -D-glukozidne veze u celulozi, liheninu i β-D-glukanu žitarica,
- Ksiloglukan specifična endo-β-1,4-glukanaza,
- Ksiloglukan specifična egzo-β-1,4-glukanaza.
Izvori
[uredi | uredi izvor]Glukanaze mogu proizvediti gljive grupe Neocallimastigomycota, koljena anaerobnih gljiva u probavnom traktu biljojeda.
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Alberts B. (2002)ː Molecular biology of the cell Garland Science, New York, ISBN 0-8153-3218-1.
- ^ Lindhorst T. (2007): Essentials of carbohydrate chemistry and biochemistry. Wiley-VCH, 3527315284}}
- ^ Robyt F. (1997): Essentials of carbohydrate chemistry. Springer, ISBN 0387949518.
- ^ Voet D., Voet J. (1995): Biochemistry, 2nd Ed. Wiley, http://www.wiley.com/college/math/chem/cg/sales/voet.html.
- ^ Laidler K. J. (1978): Physical chemistry with biological applications. Benjamin/Cummings, Menlo Park, ISBN 0-8053-5680-0.
- ^ Bajrović K, Jevrić-Čaušević A., Hadžiselimović R., Ed. (2005): Uvod u genetičko inženjerstvo i biotehnologiju. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-1-8.
- ^ Hunter G. K. (2000): Vital Forces. The discovery of the molecular basis of life. Academic Press, London 2000, ISBN 0-12-361811-8.