Bajazid II (osmanski turski: بايزيد ثانى Bāyezīd-i sānī; 3. decembar 1447 – 26. maj 1512) bio je sultan Osmanskog Carstva od 1481. do 1512.[1][2] Tokom svoje vladavine, konsolidirao je Osmansko Carstvo i osujetio Safavidsku pobunu. Imao je značajnu ulogu u spašavanju jevreja i njihovog dolaska u Osmansko Carstvo prilikom evakuacije iz Španije nakon proglašenja Alhambra dekreta.

Bajazid II
Sultan Osmanskog Carstva
Vladavina22. maj 1481 – 24. april 1512
PrethodnikMehmed II
NasljednikSelim I
Krunidba1481.
SupružnikAyşe Hatun I, Gülbahar Hatun II
DinastijaOsmanlije
OtacMehmed II
MajkaSiti Mukrime Hatun / Emine Gulbahar I
Rođenje3. decembar 1447.
Smrt26. maj 1512. (65 godina)

Biografija

uredi

Bajazid II postaje sultan 22. maja 1481, poslije smrti oca Mehmeda II. Početak njegove vladavine bio je obilježen borbom za vlast s bratom Cemom koji se sklonio prvo kod Ivanovaca na Rodos, a zatim i kod pape Klementa VII.

Njegova vladavina, u poređenju s prethodnicima, je doba mira, a sultan od sunarodnjaka za svoj način vladanja dobija nadimak "pravedni", što kraj njegove vladavine uopće ne opravdava. Naime, po tadašnjem osmanlijskom zakonu sultana je trebao naslijediti najstariji sin, ali Bajazid je preferirao drugog po starosti Ahmeda. Uvidjevši u očevom kršenju zakona priliku za sebe trećerođeni sin Selim I je uspio dobiti podršku janjičara i izvršiti državni udar 24. aprila 1512, pogubiti svoju braću i prisiliti oca na abdikaciju.

Nedugo poslije abdikacije Bajazid II je otrovan.

Bajazid je bio djed Gazi Husrev-begu[3].

Reference

uredi
  1. ^ "Bayezid II | Ottoman sultan". Encyclopedia Britannica. Pristupljeno 20. 2. 2016.
  2. ^ "OTTOMAN WEB SITE - BAYEZID II". www.osmanli700.gen.tr. Pristupljeno 20. 2. 2016.
  3. ^ "O vakufu". vakuf-gazi.ba. Pristupljeno 20. 2. 2016.

Vanjski linkovi

uredi