Mont d’an endalc’had

daolas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus taolas gant ur c'hemmadur dre vlotaat (t > d).

Furm verb

Kemmadur Furm
hep taolas
dre vlotaat daolas
dre c'hwezhañ zaolas
dre galetaat digemm
amreizh digemm

daolas /ˈdɔːlas/

  1. Furm kemmet ar verb teuler pe teurel e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.
He gwalinier a daolas skleuroù. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 31.)
« Gwashat ma plij din, » a daolas Koneri o farsal hervez e gustum, « gizioù an dudjentil seven ! » — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 11.)
Edo o sevel evit mont uheloc'h, pa daolas ur sell war-du ar skluz. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 12.)
Pa daolas ar vatezh-mañ he soñj warnañ e kredas Jampi da gentañ e felle dezhi ober goap outañ. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 16.)