dalc'ho

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dalc'h-, pennrann ar verb delc'her pe derc'hel, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

dalc'ho /ˈdalxo/

1. Furm ar verb delc'her/derc'hel e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• Hep kemmadur

"[...]. Ar goulou a zo er vilin a dalc'ho ac'hanout war da hent. Nozvezh vat ha chañs !" — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 98.)

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :

Ma daouarn a zalho da zibeilluski bremañ pa baro an heol warno. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 395, 401.)

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :

— [...]. Ro ar fleüt neuze da Hermione, ma talc'ho da seniñ, panevet-se e tihuno ar c'hi. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 285.)

Gerioù kevrennek

• kendalc'ho

Krennlavarioù

• An hini a zalc'ho an askorn
  A yelo ar c'hi war-lerc'h e zorn.

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) continuera ^(fr) (à), (de)
• galleg : (elle)/(il) conservera ^(fr) , gardera ^(fr)