grilh

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn 1

O poazhañ silzig
ha beriadoù kig war ur c'hrilh.

grilh /ˈɡriʎ/ benel (furm vihanaat : grilhig, liester : grilhoù)

1. Benveg keginañ, anezhañ gwalinier metal kenstur soudet war ur stern, a dalvez da boazhañ kig, pesked, hag all, war ar glaou ruz.
   • Abarz ar fin, ar barner a roaz urs da astenn ar Zant var eur c'hrill houarn hag a ioa glaou beo dindanhi, evit he rosta a nebeudou. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 550.)
2. Benveg keginañ — damheñvel ouzh ur c'hrilh — a lakaer war flamm ar gaz pe a luger ouzh an tredan

Deveradoù

• grilhadenn
• grilhañ

Troioù-lavar

• bezañ e galon war ar c'hrilh

Troidigezhioù

• galleg : gril ^(fr)

Anv-kadarn 2

Ur grilh-douar (parez).

grilh /ˈɡriʎ/ gourel pe benel (furm vihanaat : grilhig, liester : grilhed)

1. Amprevan lammer eus an urzhad Orthoptera, kerentiad Gryllidae, a glever ar par o kanañ dre rimiañ e eskell an eil ouzh eben (diwar-benn an amprevaned).
2. (Dre hevelebiezh) (Dre verrdro) Grilh-mor (diwar-benn ar c'hresteneged).

Gerioù heñvelster

1. skrilh

Gerioù kevrennek

• grilh-douar
• grilh-dour
• grilh-koad
• grilh-oaled
• grilh-prad
• grilh-saoz
• grilh-traezh
• grilh-vor

Troioù-lavar

• mont grilh : mont da vezañ kromm gant an oad

Troidigezhioù

1. galleg : grillon ^(fr)  gourel  ; italianeg : grillo ^(it)  gourel
2. galleg : langouste ^(fr)  benel