Mont d’an endalc’had

Caesar (titl)

Eus Wikipedia
(Adkaset eus Kaezar)
Caesar
titl noblañs, karg
PrantadImpalaeriezh roman, Impalaeriezh roman ar Reter Kemmañ
Stumm benel an dikedennCaesarissa Kemmañ
Delwenn da Julius Caesar.

Caesar a oa un titl, pe un anv enorus, roet en impalaeriezh roman d'an impalaerien da ziskouez e oant kendalc'herien Julius Caesar.

Dont a ra an anv eus hini Julius Caesar, a vefe diskennad d'an doueez Gwener.

An titl a Gaesar en Impalaeriezh roman

[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
Aureus d'an impalaer Galba, Palais Massimo alle Terme.

An anv-se a vez roet da Julius Caesar ha d'an unnek impalaer war e lerc'h eus 27 kent JK betek 98 (goude JK) : Augustus, Tiberius, Caligula, Claudius, Neron, Galba, Othon, Vitellius, Vespasianus, Titus ha Domitianus, petra bennak ma n'eo ket kar ar c'hwec'h diwezhañ da diegezh Caesar.

Buhez an Daouzek Kaezar (De vita XII Caesarum ) zo bet skrivet gant Suetonius. Adalek amzer Augustus e teu Caesar da vezañ unan eus ar praenomina an impalaerien (a deu a-raok an nomen tiegezhel - n'eo ket evel ur c'hentanv pe anv-badez), a-gevret gant an anv a imperator.

En 293 e voe krouet an detrarkiezh gant an impalaer Diocletianus : daou g-Caesar a oa evel eilimpalaerien gant pep a Augustus.

Ne badas ket an aozadur-se avat goude diskar an detrarkiezh adalek 306, pa voe anvet Constantinus Iañ da Gaesar gant soudarded e dad Constantius Chlorus.

Constantinus Iañ a implijas an titl en-dro evit reiñ ur statud impalaerel d'e vibien hag o staliañ e e kornioù zo eus an impalaeriezh da c'houarn en e anv. E vab Constantius II a anvas da Gaesar e gendirvi Constantius Gallus, ha Juluan. O statud a oa etre hini Kaesarien an Detrarkiezh ha hini ar briñsed hêred da g-Gonstantinus: eusan tiegezh impalaerel e oant, dezho un darn eus "aura" sakr ha hud an impalaerien, hag e gannaded e oant, galloud dezho, nemet dalc'het dindan evezh .

En istor goude

[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Eus an anv Caesar ez eus deuet anvioù all e yezhoù all a veze graet ouzh pennoù kurunennet ar vro:

Levrlennadur

[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
  • Georges Ostrogorsky, troet e galleg gant J. Gouillard, Histoire de l’État byzantin, Payot, 1977
  • Pierre Chuvin ː Chronique des derniers païens. Belles Lettres. Paris. 1991
  • François Zosso & Christian Zingg : Les empereurs romains 24 av J.-C. - 476 ap. J.-C. Embannadurioù Errance. 1994