ranker
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
ranker /ˈrãŋkɛr/
- Furm dic'hour ar verb rankout en amzer-vremañ an doare-disklêriañ
- Jilig. — [...], e ranker kemeret da ziveza ar pez a vez bet great fae warnan da genta ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 46.)
- — Ma plij d'it a zo kement hag a ranker, eme ar roue ; [...] — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 7.)
- Estreget ar pezh a vez plijadur oc'h ober a ranker da ober. Skrivit hen eta ! — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 44.)
- — [...]. Seul uheloc'h e saver er vuhez, seul vihanoc'h a se e ranker diskouez bezañ. [...]. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 308.)