Brezhoneg

  Etimologiezh

Derez Furm
Derez-plaen pell
Derez-uheloc'h pelloc'h
Derez-uhelañ pellañ
Derez-estlammiñ pellat

  Anv-gwan


pell

  1. A zo ur pennad mat a hent eus al lec'h.
    • Ur vro bell
  2. A-wechoù dirak an anv-kadarn: mont da bell vro.
  3. bezañ pell oc'h ober un dra bennak

  Adverb


pell: anv-gwan hag adverb; pelloc'h, pellañ; ken pell / ker pell, keit.

  1. A verk al lec'hiañ: bezañ pell, mont pell.
  2. Bezañ pell (lec'hiañ, gant emañ)
  3. bezañ pell diouzh (dioc'h) un den pe un dra (lec'hiañ) pe dioc'h un dra :
  4. bezañ pell diouzh ar bec’h, loin des ennuis, du danger
  5. bezañ pell eus un den pe un dra :
  6. bezañ pell diouzh ar gêr : bezañ aet war ur gaoz disheñvel diouzh an hini gentañ
  7. bezañ
  8. mont pell
  9. dont eus pell
  10. A verk an amzeriañ
    pell zo / pell a zo, n'eus ket pell, n'eus ket pell zo
    bezañ pell evit ober un dra bennak
    bezañ pell oc'h ober un dra bennak
    bezañ pell gant un dra bennak: bezañ pell oc'h ober un dra bennak
  11. chom pell : chom pell amzer
  12. mont pell : padout pell
  13. pell amzer
  14. ken pell: keit
  15. na vezañ pell ma
  16. Kalz, e troiennoù evel
    • pell muioc'h, pell koshoc'h, pell gwelloc'h
    • pell re, pell re vras, pell re a draoù.
  • Amzer vrav pa gan an alc'hweder
    Pell hag uhel en aer
  • Gortoz gwell, gortoz pell

Gerioù kar dre o ster

Gerioù kevrennek

Deveradoù

Troioù-lavar

  Anv-kadarn


pell /ˈpɛlː/ strollder (unanderenn pellenn)

  1. Plusk greun an edoù hag ar geoteier, a veze gwentet hag implijet d'ober golc'hedoù.


Troioù-lavar

Troidigezhioù


Kembraeg

  Anv-gwan

pell

  1. pell
    • Mae'r dre yn bell. Pell emañ kêr.

Gerioù heñvelster