cheñch

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

cheñch /ˈʃɛ̃ʃː/ verb gwan ha verb kreñv (anv-gwan-verb : cheñchet) (displegadur)

1. Kemm

Gerioù heñvelster

• kemmañ

Deveradoù

• cheñchamant
• cheñchus

Gerioù kevrennek

• cheñch-dicheñch

Troioù-lavar

• cheñch neudenn en e nadoz
• cheñch penn d'ar vazh
• cheñch tiretenn

Krennlavarioù

• Chench a viliner,
  Chench a laer. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 307.)

Troidigezhioù

• galleg : changer ^(fr)