ar-
Gwelet ivez : ar, àr |
Brezhoneg
- Kerneveureg ar, kembraeg ar « tost », iwerzhoneg ar « dirak », galianeg are-, ar- e-barzh Are-mor-ica en deus roet Armorica « Arvor », « Arvorig » (ar vro a-hed ar mor), da geñveriañ gant ar sañskriteg pari « tro-dro », an henc'hresianeg περῚ « tro-dro », παρᾺ « e-kichen », al latin per « a-dreuz », ar goteg fair- (en deus roet ar rakger alamanek ver-), faur- « dirak » (alamaneg vor-).[1]
Rakger
ar- /ar/
- E gavout a reer koulz e-barzh anvioù-verb evel anvioù-kadarn pe anvioù-gwan.
Gerioù kevrennek
(roll diglok)
Roll an daveoù :