Fernando II Aragon

(Adkaset eus Ferdinant II Aragon)
Ur pennad Fernando II zo ivez.

Fernando II Aragon, pe Fernando V Kastilha (Ferrando II en aragoneg, Fernando II e kastilhaneg; Ferran II e katalaneg), lesanvet Fernando ar C'hatolig, ganet d'an 10 a viz Meurzh 1452 e Sos del Rey Católico (Aragon) ha marvet d'an 23 a viz Genver 1516 e Madrigalejo, a oa :

Fernando II Aragon
den
Rann eusRouaned katolik Kemmañ
Reizh pe jenerpaotr Kemmañ
Bro ar geodedouriezhKurunenn Aragon Kemmañ
Anv e yezh-vamm an denFerrando II d'Aragón Kemmañ
Anv-bihanFernando, Ferran Kemmañ
Moranvel Católico, el Catòlic Kemmañ
Deiziad ganedigezh10 Meu 1452 Kemmañ
Lec'h ganedigezhPalacio de los Sada Kemmañ
Date of baptism11 C'hwe 1453 Kemmañ
Deiziad ar marv23 Gen 1516 Kemmañ
Lec'h ar marvCasa de Santa María Kemmañ
Lec'h douaridigezhRoyal Chapel of Granada, Sepulcher of Isabella I of Castile and Ferdinand II of Aragon Kemmañ
TadYann II Aragon Kemmañ
MammJuana Enríquez Kemmañ
PriedIzabel Iañ Kastilha, Germaine de Foix Kemmañ
Kompagnun(ez)Aldonza Ruiz de Ivorra, Isabel of Granada Kemmañ
FamilhHouse of Trastámara Kemmañ
Yezhoù komzet pe skrivetspagnoleg, Navarro-Aragonese Kemmañ
Micherrener Kemmañ
RelijionKatoligiezh Kemmañ
Liv an daoulagadgell Kemmañ
Liv ar blevblev rous Kemmañ
Ezel eusUrzh Santiago Kemmañ
Perc'henn warAlcázar of Segovia Kemmañ
Darvoud-alc'hwezcoronation, dynastic union of Aragon and Castile, Royal Wedding of Isabella of Castile and Ferdinand of Aragon, coronation of the Kings of Aragon, 1492 assassination attempt of Ferdinand II of Aragon Kemmañ
Prizioù resevetKnight of the Order of the Golden Fleece, Order of Calatrava, Grand Master of the Order of Santiago, Urzh Santiago Kemmañ
Deskrivet en URLhttps://global.britannica.com/biography/Ferdinand-II-king-of-Spain Kemmañ
Oberennoù zo en dastumadNational Museum of Archeology, History and Art Kemmañ
Statud e wirioù aozerAr gwirioù aozer ne dalvezont ket ken Kemmañ
Fernando II Aragon a oa ivez Fernando V Kastilha
Poltred Izabel Iañ Kastilha ar Gatolikez, pried Fernando II Aragon, gant Juan de Flandes.

E vuhez

kemmañ

Mab e oa d'ar roue Juan II Aragon (1398-1479) ha d'e eil pried Juana Enríquez (1425-1468). Da Fernando e tegouezhas madoù kurunenn Aragon goude marv e hantervreur Charlez, priñs Viana e 1461.

Pennhêr Kurunenn Aragon hag eured

kemmañ
 
Delwenn da Fernando el Católico, er Jardines de Sabatini e Madrid,
gant Juan de León etre 1750 ha 1753

Pa varvas e hantervreur Carlos, priñs Viana (1461), e voe anvet Fernando da Briñs Gerona, titl roet da bennhêred kurunenn Aragon, ha kurunennet evel Roue pennhêr Aragon en Calatayud ; bloaz goude e voe anvet da letanant jeneral Katalonia ha da roue Skilia e 1468. Perzh a gemeras e Brezel-diabarzh Katalonia (1462-1472), ha kustumiñ ouzh ar stadvererezh war c'houlenn e dad.

E Kastilha e varvas an infant Alfonso Kastilha e 1468 hag anavezet e voe e geniterv, an infantez Isabel, hanterc'hoar da Herri IV Kastilha, evel pennhêrez Kastilha. Juan II Aragon neuze a boanias da glask an tu da zimeziñ e vab Fernando da bennhêrez ar rouantelezh amezek. Kement-se a voe graet e miz Here 1469, e Valladolid.

Koulskoude, pa varvas Enrique IV e 1474, e krogas Brezel Hêrezh Kastilha, ur brezel diabarzh etre harperien Isabel ha re merc'h Enrique, Juana Trastamara, lesanvet la Beltraneja, harpet gant Roue Portugal, Afonso V, a felle dezhañ dimeziñ dezhi, hag unvaniñ kurunennoù Kastilha ha Portugal.

Fernando, goude hir zivizoù gant uhelidi warizius Kastilha, a deuas a-benn da vout anvet kenrejant Kastilha gant gwirioù par da re e bried Isabel, goude sinet Concordia Segovia e 1475. Neuze e kemeras perzh e renerezh ar brezel hag en trec'h, dreist-holl e-kerzh emgann Toro e 1476,[1],[2] a voe troet en un trec'h bras gounezet gant ur spered dreist a zen, hini Fernando, a ouvezas lakaat da blegañ ar c'hêrioù emsavet.

E 1476 ha 1477 e voe merour Urzh Santiago.

Dimeziñ

kemmañ

E miz Here 1469 e timezas da Izabel Kastilha (1451-1504), merc'h d'ar roue Juan II Kastilha. E 1474 e teuas Izabel da vout rouanez. Ganti e renas Fernando ur brezel da zistroadañ he nizez Janed ar Beltraneja (1462-1530). Faezhet e voe ar Beltraneja en Emgann Toro e 1476.

Da varv e da Juan II e 1479 e savas war gador Kurunenn Aragon hag a-gevret e renas an daou roue goude ma chome disparti an div gurunenn.

E 1481 e voe adaozet an Ofis Santel gant Fernando hag Izabel ; e 1492 e voe kaset kuit ar Yuzevien na oant ket kristenaet, ma tec'has an darn vrasañ d'an Impalaeriezh otoman, hag aloubet e voe rouantelezh Granada. Kement-se a dalvezas dezho resev an titl a Rouaned Katolik digant ar pab spagnol Alesant VI.

Bugale

kemmañ

Pemp bugel en doe gant Izabel.

 
Sin Fernando II.
 
Germana de Foix

Pa intañvas e 1505 ec'h addimezas d'an 19 a viz Here, er bloaz-se end-eeun, da Germaine de Foix, un nizez da Loeiz XII (Bro-C'hall). D'ar 5 a viz Mae 1509 e voe ganet o mab Juan, met ne vevas ket pelloc'h eget un nebeud eurvezhioù.

Bugale e-maez ar briedelezh

kemmañ
Gant Aldonza Ruiz de Ivorra

Un uheladez katalan e oa Aldonza Ruiz de Ivorra.

Gant Toda Larrea
Gant Juana Pereira

Un uheladez portugalat e oa Juana Pereira.

  • María Esperanza, abadez Nuestra Señora de Gracia el Real de Madrigal, ma voe abadez he c'hoar María ivez[3].

Notennoù

kemmañ
  1. “Su momento es la indecisa batalla de Toro. Unos y otros se atribuyeron el resultado victorioso de la jornada… Las cartas escritas por el soberano a las ciudades importantes se su Reino son un modelo de habilidad… Que portentosa descripción de la batalla! La nebulosa se convierte en luz, lo dudoso cobra perfiles de triunfo cierto. El político lograba los frutos de una victoria discutida”, el historiador Antonio Ballesteros Berreta- Fernando el Católico, el mejor Rey de España, Ejército, nr 16, p. 54-66, Ministerio del Ejército, Madrid, mayo 1941.
  2. “… en la … batalla de Toro, que, aunque de resultado incierto, Fernando, con habilidad, supo explotar propagandísticamente. ”en Juan BATISTA GONZÁLEZ- España Estratégica, guerra y diplomacia en la historia de España, Sílex ediciones, Madrid, 2007, p.222.
  3. Jesús Miguel Benítez, «Agustinas de Madrigal de las Altas Torres del siglo XIV al XVII», La clausura femenina en España: actas del simposium, 1 al 4 de septiembre de 2004, Real Centro Universitario Escorial-María Cristina, vol. 1, pp. 374 y 376-384.

 
Commons
Muioc'h a restroù diwar-benn

a vo kavet e Wikimedia Commons.