Дзьмухавец

Дзьмухавец
Цвіценне дзьмухаўцоў у маі
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Двухдольныя Парадак:  Астракветныя Сямейства:  Астравыя Падсямейства:  Cichorioideae Трыба:  Cichorieae Падтрыба:  Crepidinae Род:  Дзьмухавец
Міжнародная навуковая назва
Taraxacum F.H.Wigg., 1780
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   36199 NCBI   49743 EOL   49106 GRIN   g:11886 IPNI   11243

Дзьмухавец, Дмухавец, Адуванчык (Taráxacum) — род шматгадовых травяністых раслін сямейства Астравыя (Asteraceae).

Назва

Назва Taraxácum паходзіць ад лацінізацыі арабскай (tharakhchakon) або персідскай (talkh chakok) назвы іншай складанакветнай расліны.

Апісанне

Дзьмухавец — расліна з галінастым, стрыжневым коранем таўшчынёй каля 2 см і даўжынёй каля 60 см, у верхняй частцы пераходзіць у кароткае шматгаловае карэнішча.

Лісце голае, перыста-надрэзанае або суцэльнае, сабранае ў прыкаранёвую разетку.

Кветаносная стрэлка сакавітая, цыліндрычная, полая ўсярэдзіне, заканчваецца адзіночным кошыкам язычковых ярка-жоўтых кветак.

Усе часткі расліны ўтрымліваюць густы белы малочнападобны сок.

Цвіце дзьмухавец ў маі, плоданасіць пачынае сямянкамі з белым чубком з чэрвеня.

Пашырэнне

Пашыраны ў халодных і ўмераных паясах зямнога шара, за выключэннем высакагорных раёнаў і арктычных шырот. На Беларусі расце адуванчык лекавы (Taraxacum officinale).

Віды

Асноўны артыкул: Віды роду Дзьмухавец

Дзьмухаўцы, якіх існуе звыш двух тысяч апаміктычных мікравідаў і каля сямідзесяці так званых «буйных» ці зборных відаў.

Некаторыя віды

• Taraxacum acricorne Dahlst.
• Taraxacum alatum H.Lindb.
• Taraxacum albescens Dahlst.
• Taraxacum angustisectum H.Lindb.
• Taraxacum angustisquameum Dahlst. ex H.Lindb.
• Taraxacum assurgens Markl.
• Taraxacum aurosulum H.Lindb.
• Taraxacum bessarabicum (Hornem.) Hand.-Mazz.
• Taraxacum canoviride Puol.
• Taraxacum commixtum G.E.Haglund
• Taraxacum cordatum Palmgr.
• Taraxacum crassipes H.Lindb.
• Taraxacum crispifolium H.Lindb.
• Taraxacum croceiflorum Dahlst.
• Taraxacum curvilobatum Sahlin
• Taraxacum dahlstedtii H.Lindb.
• Taraxacum dilatatum H.Lindb.
• Taraxacum dissimile Dahlst.
• Taraxacum distantilobum H.Lindb.
• Taraxacum distinctum H.Lindb.
• Taraxacum ekmanii Dahlst.
• Taraxacum erythrospermum Andrz. ex Besser
• Taraxacum euoplocarpum Markl.
• Taraxacum falcatum Brenner
• Taraxacum fasciatum Dahlst.
• Taraxacum fulvum Raunk.
• Taraxacum geminatum G.E.Haglund
• Taraxacum haematicum H.Øllg. & Wittzell
• Taraxacum haematopus H.Lindb.
• Taraxacum hamatilobum Dahlst.
• Taraxacum hollandicum Soest
• Taraxacum hybernum Steven
• Taraxacum insigne M.P.Christ. & Wiinst.
• Taraxacum isophyllum G.E.Haglund
• Taraxacum karelicum H.Lindb. & Markl.
• Taraxacum kjellmanii Dahlst.
• Taraxacum kok-saghyz L.E.Rodin — Кок-сагыз
• Taraxacum laciniosum Dahlst.
• Taraxacum laticordatum Markl.
• Taraxacum latisectum H.Lindb.
• Taraxacum leucoglossum Brenner
• Taraxacum linguicuspis H.Lindb.
• Taraxacum litorale Raunk.
• Taraxacum longisquameum H.Lindb.
• Taraxacum maculatum Jord.
• Taraxacum marginatum Dahlst.
• Taraxacum marklundii Palmgr.
• Taraxacum maurostigma Markl.
• Taraxacum microcranum Markl. ex Markl.
• Taraxacum mimulum Dahlst. ex H.Lindb.
• Taraxacum obliquilobum Dahlst.
• Taraxacum ostenfeldii Raunk.
• Taraxacum pallidulum H.Lindb.
• Taraxacum pannulatum Dahlst.
• Taraxacum paucijugum Markl.
• Taraxacum pectinatiforme H.Lindb.
• Taraxacum penicilliforme H.Lindb.
• Taraxacum planum Raunk.
• Taraxacum platypecidum Diels
• Taraxacum proximum (Dahlst.) Raunk.
• Taraxacum pseudofulvum H.Lindb.
• Taraxacum pulchrifolium Markl.
• Taraxacum pycnolobum Dahlst.
• Taraxacum reinthalii Markl.
• Taraxacum serotinum (Waldst. & Kit.) Fisch.
• Taraxacum stellare Markl.
• Taraxacum sublaciniosum Dahlst. & H.Lindb.
• Taraxacum tenebricans (Dahlst.) H.Lindb.
• Taraxacum tenellisquameum Markl. ex Markl.
• Taraxacum tenuilobum (Dahlst.) Dahlst.
• Taraxacum tinctum Markl.
• Taraxacum triangulare H.Lindb.
• Taraxacum zhukovae Tzvelev

Літаратура

• Кудрашова М. Г. Адуванчык // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз.