Мядовая прэмія
| Брэсцкая мядовая літаратурная прэмія | |
|---|---|
 | |
| Тып | літаратурная прэмія[d] |
| Заснавальнік | Мікола Папека |
| Заснаванне | 2001 |
| Краіна |
 Беларусь |
| Статус | літаратурная прэмія Брэстчыны |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Брэсцкая мядовая літаратурная прэмія — штогадовая літаратурная прэмія Брэстчыны, заснаваная ў 2001 годзе пружанскім паэтам-пчаляром Міколам Папекам супольна з Саюзам беларускіх пісьменнікаў[1]. Пераможца атрымоўвае пуд мёду. Напачатку ўручэнне прэміі адбывалася ў Пружанах, аднак у апошнія гады пераважна адбываюцца «выязныя імпрэзы», калі ўзнагароджанне адбываецца ў родных мясцінах лаўрэатаў. Уладальнікамі прэміі могуць стаць толькі звязаныя з Брэстчынай літаратары.
Узнагароджанне спынілася пасля 2020 года праз палітычны пераслед Міколы Папекі за ўдзел у пратэстах супраць фальсіфікацыі прэзідэнцкіх выбараў[2].
Пераможцы
- Алесь Каско[3] (2001)
- Мікола Купрэеў[3] (2002)[4] за аповесць «Пастух у космасе»
- Валерый Грышкавец[3] (2004)
- Валянціна Кукса (2005) за кнігу прозы «Кнігаўка»
- Аляксей Філатаў, Іван Мельнічук (2006)
- Леанід Галубовіч (2007)
- Кастусь Жмінько[5], Лявон Валасюк (2008)[6]
- Алесь Корнеў (2009) за зборнік вершаў «Неўтаймоўны сэксафон»[7]
- Алесь Зайка (2011) за кнігу «Дым з коміна»[8]
- Васіль Дэбіш (2012)[9] за кнігу «Праз дождж»[10]
- Ніна Горык (2013)[11]
- Павел Ляхновіч (2015)[12]
- Мікола Сянкевіч (2016)[13]
- Валерый Гапееў (2017) — за літаратурныя дасягненні апошніх гадоў[14]
- Мікола Пракаповіч (2018) за зборнік вершаў «Прытулак памяці»[15].
- Мікола Аляхновіч (2019) за зборнік «Вясновы роздум»[16].
Крыніцы і заўвагі
Спасылкі
|
Мядовая прэмія на Вікісховішчы |
|---|
- ↑ Аўтары: Валянціна Аксак, Аляксей Дзікавіцкі, Міхась Скобла. Рэдактар і вядучы: Сяргей Абламейка.. У “Доме літаратара” Алесь Каско, Чэслаў Сэнюх, Ян Дамброўскі і Юрась Барысевіч. Дом літаратара. Радыё «Свабода» (18 лістапада 2011).
- ↑ Паэт-пчаляр Мікола Папека затрыманы па крымінальнай справе(недаступная спасылка). Беларускае Радыё Рацыя. Архівавана з першакрыніцы 17 мая 2022. Праверана 8-6-2021.
- ↑ а б в Медовая прэмія // «Народная трыбуна».
- ↑ Незабыўныя галасы. Я хацеў вам сказаць…. Прастора.by (18 лістапада 2011).
- ↑ Жмінько Кастусь. Беларуская інтэрнэт-бібліятэка «Камунікат» (18 лістапада 2011).
- ↑ Іван Юрашчык. Брэсцкія літаратары атрымалі за свае кнігі пуд мёду. «Эўрарадыё» (18 лістапада 2011).(недаступная спасылка)
- ↑ Віктар Сырыца. Баранавіцкі паэт Алесь Корнеў атрымаў літаратурную Мядовую прэмію. Культура. Наша Ніва (18 лістапада 2011).
- ↑ Renessaince.. Мядовая прэмія-2011. Культура. Партал гораду Пружаны (14 студзеня 2012). Архівавана з першакрыніцы 8 жніўня 2020. Праверана 16 верасня 2012.
- ↑ Янкевіч, Сямён. Мы ёсць! Пісьменніцкія вынікі і далягляды. Брестский курьер (27 сакавіка 2013). Праверана 23 красавіка 2015.(недаступная спасылка)
- ↑ Праз дождж. Камунікат.орг. Праверана 23 красавіка 2015.
- ↑ Сымон Бай.. Мядовая прэмія стала міжнароднай. tomin.by (24 снежня 2013).
- ↑ ПД.. Павал Ляхновіч атрымаў мядовую літаратурную прэмію. Культура. Радыё «Свабода» (29 лютага 2016). Праверана 29 лютага 2016.
- ↑ Бяласін, Яўген. Мядовая прэмія за 2016 год засталася ў Брэсце. Литера. Брестский курьер (3 сакавіка 2017). Архівавана з першакрыніцы 11 жніўня 2017. Праверана 20 лютага 2018.
- ↑ Мікола Ляшкевіч. 24 лютага Валерыю Гапееву ўручаць Мядовую прэмію(недаступная спасылка). Беларускае Радыё Рацыя (23 лютага 2018). Архівавана з першакрыніцы 23 студзеня 2021. Праверана 24 лютага 2018.
- ↑ Паэту Міколу Пракаповічу ўручылі пуд мёду(нявызн.). БЕЛАРУСКАЕ РАДЫЁ РАЦЫЯ (26 снежня 2018). Праверана 21 сакавіка 2024.
- ↑ Мікола Папека, фігурант крымінальнай справы «за карагод», уручыў сваю «Мядовую прэмію» пасьля допыту . Радыё Свабода (17 снежня 2020). Праверана 21 сакавіка 2024.