Перайсці да зместу

Жыткавічы: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
→Літаратура: дапаўненне
→Насельніцтва: дапаўненне
Радок 89: Радок 89:


== Насельніцтва ==
== Насельніцтва ==
<div style="float:right;margin:0 0.5em 1em;" class="toccolours">{{Graph:Chart|width=128|height=128|type=rect|x=2006,2010,2016,2017|y=16600,15900,15933,16019}}</div>
<div style="float:right;margin:0 0.5em 1em;" class="toccolours">{{Graph:Chart|width=300|height=128|type=rect|x=1897,1938,1959,1970,1995,2006,2010,2016,2017|y=1200,4300,5400,7900,17600,16600,15900,15933,16019}}</div>
* '''[[XIX стагоддзе]]''': [[1897]] — 1200 чал.{{sfn|Беларусь|1995}}

* '''[[XX стагоддзе]]''': [[1938]] — 4300 чал.{{sfn|Беларусь|1995}}; [[1959]] — 5400 чал.{{sfn|Беларусь|1995}}; [[1970]] — 7900 чал.{{sfn|Беларусь|1995}}; [[1995]] — 17,6 тыс. чал.{{sfn|Беларусь|1995}}
* '''[[XXI стагоддзе]]''': [[2006]] — 16,6 тыс. чал.; [[2010]] — 15,9 тыс. чал.; [[2016]] — 15&nbsp;933 чал.<ref name="2016-Estimate"/>; [[2017]] — 16&nbsp;019 чал.<ref name="2017-Estimate"/>
* '''[[XXI стагоддзе]]''': [[2006]] — 16,6 тыс. чал.; [[2010]] — 15,9 тыс. чал.; [[2016]] — 15&nbsp;933 чал.<ref name="2016-Estimate"/>; [[2017]] — 16&nbsp;019 чал.<ref name="2017-Estimate"/>


Версія ад 05:56, 16 верасня 2022

Горад
Жыткавічы
цэнтральная плошча
цэнтральная плошча
Герб Сцяг
Герб Сцяг
Краіна
Вобласць
Раён
Каардынаты
Першая згадка
Горад з
Плошча
  • 14,686551 км²[1]
Вышыня цэнтра
137 м[2]
Насельніцтва
  • ▼15 950 чал. (1 студзеня 2024)[3]
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 2353
Паштовы індэкс
247960, 247951-247953
Аўтамабільны код
3
СААТА
3216501000
Жыткавічы на карце Беларусі ±
Жыткавічы (Беларусь)
Жыткавічы
Жыткавічы (Гомельская вобласць)
Жыткавічы

Жы́ткавічы[4] (афіц. транс.: Žytkavičy) — горад раённага падпарадкавання ў Гомельскай вобласці Беларусі, адміністрацыйны цэнтр Жыткавіцкага раёна. За 238 км на захад ад Гомеля; чыгуначная станцыя на лініі Гомель—Лунінец. Аўтамабільныя дарогі злучаюць Жыткавічы з Брэстам і Калінкавічамі. Насельніцтва 16 019 чал. (2017)[5].

Герб

У чырвоным полі срэбны хвалісты пас, над пасам герб «Сястрынец» срэбнага колеру. Хвалісты срэбны пас сімвалізуе р. Гніліцу. Герб Сястрынец — памяць аб Кучуках-Сестрынцэвічах, першых вядомых уладальніках паселішча.

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Упершыню згадваецца ў Метрыцы пад 1500 як маёнтак Жыдкавічы ў ВКЛ, вёска Слуцкага княства, першыя вядомыя ўладальнікі Кучукі-Сестрынцэвічы гербу «Сястрынец» (польск.: Siestrzeniec).

У складзе Расійскай імперыі

З 1793 г. у складзе Расійскай імперыі (звалася таксама Убярэжжэ), цэнтр воласці Мазырскага павета Мінскай губерніі. Насельніцтва ў асноўным займалася сельскай гаспадаркай і бортніцтвам. З пракладкай Палескіх чыгунак і адкрыццём у 1886 г. чыгуначнай станцыі на месцы вёсак Зарэчча і Бярэжжа пачаў фармавацца рабочы пасёлак Жыткавічы. Пачала развівацца прамысловасць, прадстаўленая ў асноўным прадпрыемствамі па перапрацоўцы драўніны і прадукцыі сельскай гаспадаркі.

Найноўшы час

У Першую сусветную вайну ў лютым — снежні 1918 года Жыткавічы былі пад акупацыяй войскаў кайзераўскай Германіі.

25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай Жыткавічы абвешчаны часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. З 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі Жыткавічы ўвайшлі ў склад БССР.

Падчас польскай акупацыі 1919—1920 гг. часовы адміністрацыйны цэнтр Мазырскага павета ў складзе Грамадзянскага ўпраўлення Усходніх земляў[6].

У Другую сусветную вайну акупаваны нацысцкай Германіяй.

З 1924 цэнтр раёна, з 27 верасня 1938 г. гарадскі пасёлак. З 1954 г. у складзе Гомельскай вобл. З 19 лістапада 1971 г. — горад[7].

Насельніцтва

Эканоміка

Прадпрыемствы лясной і дрэваапрацоўчай, харчовай прамысловасці. Метэастанцыя. Гасцініца «Палессе».

Мікрараёны

Жыткавічы падзяляюцца на 5 мікрараёнаў:

  • Азёрны — паўднёвая частка горада, самы новы мікрараён
  • БМУ — заходняя частка горада
  • Зубраня — цэнтральная частка горада
  • Сельгастэхніка — паўднёва-заходняя частка горада
  • Усходні — паўночная частка горада

Славутасці

Страчаная спадчына

Вядомыя асобы

Гл. таксама

Літаратура

Зноскі

  1. ↑ а б http://gp.by/upload/iblock/bac/bace6302a74f5bc2aac8d806b18fc108.pdf
  2. ↑ GeoNames — 2005. Праверана 9 ліпеня 2017.
  3. ↑ Численность населения на 1 января 2024 г. и среднегодовая численность населения за 2023 год по Республике Беларусь в разрезе областей, районов, городов, поселков городского типа — Белстат, 2024.
  4. ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).
  5. ↑ а б Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2017 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2016 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу (руск.). Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (29 сакавіка 2017). Праверана 3 красавіка 2017.
  6. ↑ Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 26, poz. 275 (польск.)
  7. ↑ Указ Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР ад 19 лістапада 1971 г. Аб пераўтварэнні гарадскіх пасёлкаў Жыткавічы Жыткавіцкага раёна і Васілевічы Рэчыцкага раёна Гомельскай вобласці ў гарады раённага падпарадкавання // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1971, № 33 (1335).
  8. ↑ а б в г д Беларусь 1995.
  9. ↑ Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2016 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2015 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу (руск.). Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (30 сакавіка 2016). Праверана 3 красавіка 2017.
  10. ↑ Дучыц Людміла. Каменныя крыжы // З глыбі вякоў. Наш край 2. Мн., 1997. C. 31-46.

Спасылкі

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Жыткавічы&oldid=4208152"