Аляксей Інакенцьевіч Антонаў: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др вікіфікацыя |
др removed Category:Асобы using HotCat |
||
Радок 79: | Радок 79: | ||
{{DEFAULTSORT:Антонаў, Аляксей}} |
{{DEFAULTSORT:Антонаў, Аляксей}} |
||
[[Катэгорыя:Асобы]] |
|||
[[Катэгорыя:Военачальнікі СССР]] |
[[Катэгорыя:Военачальнікі СССР]] |
||
Версія ад 11:14, 24 мая 2012
Аляксей Інакенцьевіч Антонаў | |
---|---|
руск.: Алексей Иннокентьевич Антонов | |
Генерал арміі Антонаў, фота 1945 года | |
Дата нараджэння | 15 (28) верасня 1896 |
Месца нараджэння | Гродна |
Дата смерці | 18 чэрвеня 1962 (65 гадоў) |
Месца смерці | Масква |
Месца пахавання | |
Альма-матар |
|
Месца працы | |
Грамадзянства |
|
Прыналежнасць |
|
Род войскаў | Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія і пяхота |
Гады службы |
1916 — 1918 1919 — 1962 |
Званне | |
Камандаваў |
Аператыўнае кіраванне ГШ Генеральны штаб РККА ЗакВА Штаб аб'яднаных УС Варшаўскай дамовы |
Бітвы/войны | |
Узнагароды і званні | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Аляксей Інакенцьевіч Антонаў (28 (15) верасня 1896, Гродна — 18 чэрвеня 1962, Масква) — савецкі военачальнік, генерал арміі, член Стаўкі ВГК, начальнік Генеральнага штаба ў 1945—1946 гадах. Праславіўся як таленавіты штабны афіцэр. Удзельнічаў у распрацоўцы практычна ўсіх значных аперацый савецкіх войскаў у Вялікай Айчыннай вайне з снежня 1942. Удзельнік Ялцінскай і Патсдамскай канферэнцый саюзнікаў.
Біяграфія
Скончыў ваенныя акадэміі імя Фрунзе (1931, 1933), Генштаба (1937). У войску з 1916 года, у Чырвонай Арміі з 1919 года. Удзельнік 1-й Сусветнай і Грамадзянскіх войнаў. З 1938 на выкладчыцкай працы[1].
У перыяд Вялікай Айчыннай вайны са жніўня 1941 г начальнік штаба Паўднёвага, Паўночна-Каўказскага франтоў, Чарнаморскай групы войскаў і Закаўказскага фронту[1]. Са снежня 1942 года 1-й намеснік начальніка Генштаба і начальнік аператыўнага кіравання, удзельнік распрацоўкі плана Беларускай аперацыі 1944 года. З лютага 1945 начальнік Генштаба, з мая 1955 адначасова начальнік штаба Аб'яднаных Узброеных Сіл дзяржаў — удзельніц Варшаўскага Дагавора. Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР з 1946 года. Пахаваны на Чырвонай плошчы. Імем Антонава названая вуліца ў Гродне, на доме, дзе ён жыў, мемарыяльная дошка. У Гродзенскім гісторыка-археалагічным музеі экспануюцца прысвечаныя яму матэрыялы[1].
Узнагароды
Тройчы кавалер Ордэна Леніна, чатыры разы — Чырвонага сцяга. Кавалер ордэна «Перамога», адзіны з усіх узнагароджаных савецкіх военачальнікаў ў званні Генерала арміі.
Зноскі
Літаратура
- БЭ ў 18 тамах. Т.1, Мн., 1996, С.387
- Нарадзіліся 28 верасня
- Нарадзіліся ў 1896 годзе
- Памерлі 18 чэрвеня
- Памерлі ў 1962 годзе
- Пахаваныя ў некропалі каля Крамлёўскай сцяны
- Выпускнікі Ваеннай акадэміі імя М. В. Фрунзэ
- Выкладчыкі Ваеннай акадэміі імя М. В. Фрунзэ
- Асобы
- Генералы арміі СССР
- Кавалеры ордэна «Перамога»
- Кавалеры ордэна Леніна
- Кавалеры ордэна Чырвонага Сцяга
- Кавалеры ордэна Суворава I ступені
- Кавалеры ордэна Кутузава I ступені
- Кавалеры ордэна Айчыннай вайны I ступені
- Узнагароджаныя медалём «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі»
- Кавалеры ордэна Святой Ганны 4 ступені
- Кавалеры Вялікага крыжа ордэна Virtuti Militari
- Камандоры ордэна Ганаровага легіёна
- Узнагароджаныя французскім Ваенным крыжом 1939—1945
- Кавалеры ордэна Партызанскай Зоркі 1-й ступені
- Кавалеры залатой зоркі ордэна «За заслугі перад народам»
- Кавалеры ордэна Белага льва
- Кавалеры чэхаславацкага Ваеннага крыжа 1939
- Кавалеры ордэна «Легіён пашаны» (галоўнакамандуючыя)
- Кавалеры мангольскага ордэна Чырвонага Сцяга
- Нарадзіліся 15 верасня
- Военачальнікі СССР