Самадыйскія мовы
Самады́йскія мовы — група ўральскіх моў, родныя мовы самадыйскіх народаў. Распаўсюджаны на поўначы Еўразіі (у межах Расіі).
| Самадыйскія мовы | |
|---|---|
 | |
| Таксон | галіна |
| Прарадзіма | Заходняя Сібір |
| Статус | агульнапрызнаная |
| Арэал | Паўночная Еўразія |
| Колькасць носьбітаў | каля 25 тыс. |
| Класіфікацыя | |
| Катэгорыя | Мовы Еўразіі |
| Склад | |
| паўночныя, паўднёвыя | |
| Час падзелу | 1 тысячагоддзе н.э. |
| Коды моўнай групы | |
| ISO 639-2 | — |
| ISO 639-5 | syd |
Падзяляюцца на 2 галіны — паўночную і паўднёвую. Да паўночнай адносяць ненецкую мову, мовы энцаў і нганасанаў. Да паўднёвай — селькупскую мову, а таксама вымерлыя да нашага часу мовы саянскіх самадыйцаў.
Усе існуючыя самадыйскія мовы з'яўляюцца пісьмовымі. Пісьмовасць на аснове кірыліцы.