Юрый Станкевіч
Юрый Станкевіч (сапраўднае імя — Георгій Васільевіч Харытановіч[1]; 1949, Барысаў) — беларускі празаік, драматург, сцэнарыст.
| Юры Станкевіч | |
|---|---|
| Асабістыя звесткі | |
| Імя пры нараджэнні | Георгій Харытановіч |
| Псеўданімы | Юрый Станкевіч |
| Дата нараджэння | 21 студзеня 1949 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 22 кастрычніка 2021 (72 гады) |
| Грамадзянства |
 Беларусь |
| Альма-матар | |
| Месца працы | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | празаік, драматург, сцэнарыст. |
| Гады творчасці | 1988—дагэтуль |
| Мова твораў | беларуская |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
| Прэміі |
Гліняны Вялес (2023) |
| stankevichjury.narod.ru | |
Біяграфія
Нарадзіўся ў Барысаве. Бацька пісьменніка ў 1946 годзе быў рэпрэсаваны па 58-м артыкуле ў Карагандзінскі выпраўленча-працоўны лагер. Рана пакінуў школу і пачаў працаваць. Скончыў факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, пасля заканчэння якога працаваў у барысаўскай аб’яднанай газеце. Неўзабаве пераехаў у Мінск. Быў літсупрацоўнікам, загадчыкам аддзелу часопіса «Маладосць», загадчыкам аддзелу часопіса «Крыніца». З 1990 году — сябра Саюзу беларускіх пісьменнікаў.
Увайшоў у літаратуру ў 1988 годзе. Напісаў некалькі раманаў, шмат аповесцяў і апавяданняў, а таксама каля дзесятка п’ес і кінасцэнарыяў.
Творчасць
Найважнейшымі кнігамі з’яўляюцца «Любіць ноч – права пацукоў» (1998), «Апладненне ёлупа» (2005), «Мільярд удараў» (2008), «П'яўка» (2010). Ягоныя творы перакладзеныя на розныя мовы свету.
У большасці сваіх твораў малюе апакаліптычную карціну рэчаіснасці, што чакае чалавецтва ў недалёкай будучыні[2]. У сваёй творчасці таксама закранае нацыянальную тэматыку. Літаратурны крытык Ірына Шаўлякова адзначае, што:
Трагічнае светаадчуванне, уласцівае мастацтву fin de siecle, для беларускага літаратара ўзмацняецца стратаю нацыянальнай самасці. Сітуацыя «нацыянальнага чакання» (зьнікнеьня, заняпаду, распаду і г.д.), якая абмяркоўваецца ўжо бяз колішняга імпэту, у значнай ступені спрыяе пашырэньню амаль кафкіянскай мадэлі мастацкага асэнсавання рэчаіснасці. Найбольш поўнае і паслядоўнае ўвасабленне гэтая мадэль набывае ў творчасці Юрыя Станкевіча.
Прызнанне
Быў двойчы намінаваы на літаратурную прэмію «Гліняны Вялес» за раман «Мільярд удараў»[3] (2008) і раман «П'яўка»[4] (2010).
У 2013 годзе раман «Шал» увайшоў у шорт-ліст прэміі імя Гедройца.
Крыніцы
Зноскі
- ↑ Сяргей Макарэвіч. Культавы ультраправы аўтар з Барысава Юрый Станкевіч. Наша Ніва (3 лiпеня 2011).
- ↑ Юрый Станкевіч: "Літаратура павінна зазірнуць у космас". Неаполіс (7 сакавіка 2011).
- ↑ Валянціна Аксак. Названая пяцёрка намінантаў на літпрэмію “Гліняны Вялес”. TUT.BY (8 сакавіка 2011).
- ↑ Лаўрэат “Глінянага Вялеса” за 2010 год – Уладзімір Някляеў. ПрайдзіСвет (8 сакавіка 2011).
Далейшае чытанне
- Сяргей Грышкевіч. Несуцяшальны дыягназ, альбо У пошуках страчанай радзімы. Штрыхі да партрэту Юры Станкевіча // Дзеяслоў. — Мінск: 2007. — № 28.
- «Мільярд удараў». Размова пра кнігу Юрыя Станкевіча // Дзеяслоў. — Мінск: 2008. — № 36.