Ангот
| Ангот лац. Angot / Anhot | |
| Angod | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Ano + Godo |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Анкуд, Янкот, Янгут |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Ангот» | |
Ангот (Анкуд, Янкот, Янгут) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Ангод або Ангот (Angodus, Angod[1], Angot[2]) — імя германскага паходжаньня[3][4]. Іменная аснова ан- (эн-) (імёны ліцьвінаў Энель, Янвін, Улеб; германскія імёны Enilo, Anoin, Uleifr) паходзіць ад гоцкага *ana[5], стараверхненямецкага ano 'дзед, продак'[6], а аснова -гуд- (-год-, -гут-) (імёны ліцьвінаў Готарт, Гудман, Саўгут; германскія імёны Gotard, Gudman, Savegot) — ад гоцкага guþs 'Бог'[7], gôþs 'добры, старанны, пабожны' або *guts 'гот'[8].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: mit Angot von Nerwekiten (Паведамленьні аб літоўскіх дарогах)[9]; Роман Енкотович… Анкудъ Куприянович (1 ліпеня 1542 году)[10]; Panas, Jurko Ankudowiczy (1561 год)[11]; Ankudowicz (1669 год)[12]; Jp. Paweł Ankudowicz. Jp. Ludwik Ankudowicz (24 кастрычніка 1765 году)[13].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Ангот — водца крыжакоў у Літву з ваколіцаў Інстэрбургу[a]
У канцы XVIII ст. на гістарычнай Полаччыне адзначаўся шляхецкі род Анкудовічаў[15].
Яхімецкія-Янгуты (Jachimecki-Jangut) — літоўскі шляхецкі род з Ашмянскага павету[16].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Нямецкі энцыкляпэдыст XVII ст. Марцін Цайлер(ru), які карыстаўся шматлікімі гістарычнымі працамі і геаграфічнымі апісаньнямі, у сваім дапоўненым і перапрацаваным «Іншым апісаньні Каралеўства Польскага і Вялікага Княства Літоўскага»[14] зазначаў, што ў Інтэрбургу (стаіць на паўднёвым беразе ракі Прэголы) «у часы Генэнбэргера(en), жылі амаль толькі літоўцы, і звыш 15 тысячаў былі шаўцамі»
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Ray O. Vore navne: en etymologisk navnebok med fyldige utredninger. — Chicago, 1944. S. 27.
- ^ Barber H. British Family Names: Their Origin and Meaning, with Lists of Scandinavian, Frisian, Anglo-Saxon and Norman Names. — Longon, 1894. P. 38.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 35.
- ^ Harrison H. Surnames of the United Kingdom: A Concise Etymological Dictionary. Vol. 1. — London, 1912. P. 9.
- ^ A // Köbler G. Gotisches Wörterbuch. 4. Aufl, 2014.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 35.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 134.
- ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 2. — Leipzig, 1863. S. 682.
- ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 15, 26.
- ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 2. — Вильна, 1882. С. 160.
- ^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 1: A—G. — Kraków, 2007. S. 139.
- ^ Рыбчонак С. Попіс шляхты Аршанскага павета 30 верасня 1765 г. // Герольд Litherland. № 20, 2014. С. 121.
- ^ Іншае апісаньне Каралеўства Польскага і Вялікага Княства Літоўскага… у перакладзе Алега (Давіда) Лісоўскага, Беларуская Палічка
- ^ Анішчанка Я. Шляхецкія ваколіцы ўсходнебеларускіх губерняў 1783—1785 і 1798—1799 // Годнасьць. № 1 (3), 1997. С. 30.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 6. — Warszawa, 1936. S. 137.