Дымны порах: розьніца паміж вэрсіямі
пачатак |
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.9 |
||
(не паказаныя 19 прамежных вэрсіяў аўтарства 14 удзельнікаў) | |||
Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Файл: |
[[Файл:Дымный порох (Россия).JPG|міні|240пкс|Дымны порах]] |
||
''' |
'''Дымны порах''' ці '''чорны порах''' — від [[порах]]у, шматкампанэнтная цьвёрдая выбуховая сумесь, якая здольная да гарэньня паралельнымі плястамі бяз доступу [[кісларод]]у вонкі з утварэньнем галоўным чынам высока разагрэтых газападобных прадуктаў, якія выкарыстоўваюцца для разгону снарадаў, руху [[ракета]]ў і іншых мэтаў. Порах адносіцца да клясы кідальных [[выбуховыя рэчывы|выбуховых рэчываў]]. Уяўляе сабой сумесь [[сера|серы]], [[драўняны вугаль|драўнянага вугалю]] й [[нітрат калію|нітрату калію]]. Сера й драўняны вугаль выступаюць у якасьці [[паліва]], у той час як салетры, то бок нітрат калію, у якасьці [[акісьляльнік]]а<ref>Jai Prakash Agrawal (2010). «High Energy Materials: Propellants, Explosives and Pyrotechnics». Wiley-VCH. p. 69. {{ISBN|978-3-527-32610-5}}.</ref>. Дзякуючы спальваючым уласьцівасьцям і колькасьці вырабленага цяпла й аб’ёму [[газ]]у, які ён генеруе, порах шырока выкарыстоўваецца ў якасьці кідальнай зброі й у якасьці піратэхнічнага складу ў [[фэервэрк]]ах. |
||
Порах быў выяўлены, у адпаведнасьці зь распаўсюджаным меркаваньні, у [[IX стагодзьдзе|IX стагодзьдзі]] ў [[Кітай|Кітаі]], калі кітайскія [[альхімія|альхімікі]] шукалі [[эліксыр неўміручасьці]]<ref>Jack Kelly. «Gunpowder: Alchemy, Bombards, and Pyrotechnics: The History of the Explosive that Changed the World», Perseus Books Group: 2005, pp. 2-5, {{ISBN|0465037224}}, 9780465037223</ref>. Гэтае адкрыцьцё прывяло да вынаходзтва фаервэрка й першых порахавай зброі ў Кітаі. На працягу наступных стагодзьдзяў кітайскае адкрыцьцё пораху зьявілася ў арабскім сьвеце, [[Эўропа|Эўропе]] й [[Індыя|Індыі]]. Згодна зь меркаваньнямі навукоўцаў распаўсюд праходзіў з Кітаю праз [[Блізкі Ўсход]], а затым у Эўропу<ref>Buchanan, Brenda J., ed. (2006), «Gunpowder, Explosives and the State: A Technological History, Aldershot: Ashgate», p. 2, {{ISBN|0754652599}}</ref>, аднак застаюцца некаторыя спрэчкі аб колькасьці кітайскага ўплыву на наступныя дасягненьні ў галіне тэхналёгіі порахаў. |
|||
Порах клясыфікуецца як выбуховае рэчыва нізкай выбуховасьці з-за сваёй адносна павольнай хуткасьці раскладаньня і, такім чынам, нізкай [[брызантнасьць|брызантнасьцю]]. Нізкая выбуховая [[дэфляграцыя]] праходзіць на дагукавой хуткасьці, у той час як высока выбуховае дытанаваньне вырабляе звышгукавыя хвалі. Запальваньне парашку спакаванага ззаду [[куля|кулі]] павінна ствараць дастатковы ціск, каб прымусіць кулю вылецець з дульнага зрэзу на высокай хуткасьці, але недастаткова, каб прывесьці да разрыву ствала. Порах, такім чынам, менш прыдатныя для зруйнаваньня скалаў ці ўмацаваньняў. Порах шырока выкарыстоўваўся для запаўненьня [[артылерыя|артылерыйскіх]] снарадаў і ў [[горназдабыўная прамысловасьць|горназдабыўной прамысловасьці]], а таксама ў грамадзянскім будаўніцтве. Аднак зараз порах больш не выкарыстоўваецца ў сучасных выбуховых боегалоўках, і ён не выкарыстоўваецца ў якасьці асноўнага выбуховага рэчыва пры здабычы [[карысныя выкапні|карысных выкапняў]] у сувязі зь ягоным коштам у параўнаньні з паказчыкамі новага альтэрнатыўнага рэчыва, то бок [[ANFO]]<ref>Hazel Rossotti (2002). «Fire: Servant, Scourge, and Enigma». Courier Dover Publications. pp. 132—137. {{ISBN|978-0-486-42261-9}}.</ref>. |
|||
Да [[1890-я|1890-х]] гадох чорны порах апынуўся амаль цалкам выцесьненым з ваеннай сфэры больш дасканалымі выбуховымі рэчывамі, у прыватнасьці, як кідальнае рэчыва саступіў месца розным відам [[бяздымны порах|бяздымнага пораху]]. Тым ня менш, чорны порах працягвае абмежавана прымяняцца і ў цяперашні час, перш за ўсё ў [[піратэхніка|піратэхніцы]]. |
|||
== Крыніцы == |
|||
{{Крыніцы}} |
|||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
{{Commons |
{{Commons}} |
||
* [http://www.weaponplace.ru/poroh.php Гісторыя зьяўленьня |
* [http://www.weaponplace.ru/poroh.php Гісторыя зьяўленьня пораху]{{ref-ru}} |
||
* [http://www.silk-road.com/artl/gun.shtml Пальная зброя й порах]{{ref-en}} |
|||
* [https://web.archive.org/web/20091023043409/http://geocities.com/Athens/2430/gporigins.html Паходжаньне пораху]{{ref-en}} |
|||
* [http://www.du.edu/~jcalvert/tech/cannon.htm Гарматы й порах]{{ref-en}} |
|||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Гісторыя тэхнікі]] |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Агонь]] |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Паліва]] |
||
[[Катэгорыя:Крыніцы агню]] |
|||
[[Катэгорыя:Вікіпэдыя:Істотныя артыкулы]] |
[[Катэгорыя:Вікіпэдыя:Істотныя артыкулы]] |
||
[[af:Buskruit]] |
|||
[[an:Polvora]] |
|||
[[ar:بارود]] |
|||
[[arz:بارود]] |
|||
[[az:Barıt]] |
|||
[[bg:Барут]] |
|||
[[bs:Barut]] |
|||
[[ca:Pólvora]] |
|||
[[cs:Střelný prach]] |
|||
[[cy:Powdwr gwn]] |
|||
[[cv:Тар]] |
|||
[[da:Krudt]] |
|||
[[de:Schießpulver]] |
|||
[[el:Πυρίτιδα]] |
|||
[[en:Gunpowder]] |
|||
[[es:Pólvora]] |
|||
[[et:Püssirohi]] |
|||
[[fa:باروت]] |
|||
[[fi:Ruuti]] |
|||
[[fr:Poudre à canon]] |
|||
[[gan:火藥]] |
|||
[[he:אבק שריפה]] |
|||
[[hi:बारूद]] |
|||
[[hr:Barut]] |
|||
[[hu:Lőpor]] |
|||
[[id:Bubuk mesiu]] |
|||
[[is:Byssupúður]] |
|||
[[it:Polvere da sparo]] |
|||
[[ja:火薬]] |
|||
[[ko:화약]] |
|||
[[la:Pulvis pyrius]] |
|||
[[lt:Parakas]] |
|||
[[lv:Šaujampulveris]] |
|||
[[mk:Барут]] |
|||
[[ml:വെടിമരുന്ന്]] |
|||
[[nl:Buskruit]] |
|||
[[nn:Krut]] |
|||
[[no:Krutt]] |
|||
[[pam:Ubat]] |
|||
[[pl:Proch]] |
|||
[[pt:Pólvora]] |
|||
[[qu:Ratata allpa]] |
|||
[[ru:Порох]] |
|||
[[simple:Gunpowder]] |
|||
[[sk:Pušný prach]] |
|||
[[sl:Smodnik]] |
|||
[[sr:Барут]] |
|||
[[sv:Krut]] |
|||
[[sw:Baruti]] |
|||
[[ta:வெடிமருந்து]] |
|||
[[th:ดินปืน]] |
|||
[[tr:Barut]] |
|||
[[uk:Порох]] |
|||
[[vi:Thuốc súng]] |
|||
[[war:Pulbura]] |
|||
[[yi:שיספולווער]] |
|||
[[zh:火药]] |
|||
[[zh-yue:火藥]] |
Цяперашняя вэрсія на 06:46, 31 ліпеня 2022
Дымны порах ці чорны порах — від пораху, шматкампанэнтная цьвёрдая выбуховая сумесь, якая здольная да гарэньня паралельнымі плястамі бяз доступу кіслароду вонкі з утварэньнем галоўным чынам высока разагрэтых газападобных прадуктаў, якія выкарыстоўваюцца для разгону снарадаў, руху ракетаў і іншых мэтаў. Порах адносіцца да клясы кідальных выбуховых рэчываў. Уяўляе сабой сумесь серы, драўнянага вугалю й нітрату калію. Сера й драўняны вугаль выступаюць у якасьці паліва, у той час як салетры, то бок нітрат калію, у якасьці акісьляльніка[1]. Дзякуючы спальваючым уласьцівасьцям і колькасьці вырабленага цяпла й аб’ёму газу, які ён генеруе, порах шырока выкарыстоўваецца ў якасьці кідальнай зброі й у якасьці піратэхнічнага складу ў фэервэрках.
Порах быў выяўлены, у адпаведнасьці зь распаўсюджаным меркаваньні, у IX стагодзьдзі ў Кітаі, калі кітайскія альхімікі шукалі эліксыр неўміручасьці[2]. Гэтае адкрыцьцё прывяло да вынаходзтва фаервэрка й першых порахавай зброі ў Кітаі. На працягу наступных стагодзьдзяў кітайскае адкрыцьцё пораху зьявілася ў арабскім сьвеце, Эўропе й Індыі. Згодна зь меркаваньнямі навукоўцаў распаўсюд праходзіў з Кітаю праз Блізкі Ўсход, а затым у Эўропу[3], аднак застаюцца некаторыя спрэчкі аб колькасьці кітайскага ўплыву на наступныя дасягненьні ў галіне тэхналёгіі порахаў.
Порах клясыфікуецца як выбуховае рэчыва нізкай выбуховасьці з-за сваёй адносна павольнай хуткасьці раскладаньня і, такім чынам, нізкай брызантнасьцю. Нізкая выбуховая дэфляграцыя праходзіць на дагукавой хуткасьці, у той час як высока выбуховае дытанаваньне вырабляе звышгукавыя хвалі. Запальваньне парашку спакаванага ззаду кулі павінна ствараць дастатковы ціск, каб прымусіць кулю вылецець з дульнага зрэзу на высокай хуткасьці, але недастаткова, каб прывесьці да разрыву ствала. Порах, такім чынам, менш прыдатныя для зруйнаваньня скалаў ці ўмацаваньняў. Порах шырока выкарыстоўваўся для запаўненьня артылерыйскіх снарадаў і ў горназдабыўной прамысловасьці, а таксама ў грамадзянскім будаўніцтве. Аднак зараз порах больш не выкарыстоўваецца ў сучасных выбуховых боегалоўках, і ён не выкарыстоўваецца ў якасьці асноўнага выбуховага рэчыва пры здабычы карысных выкапняў у сувязі зь ягоным коштам у параўнаньні з паказчыкамі новага альтэрнатыўнага рэчыва, то бок ANFO[4].
Да 1890-х гадох чорны порах апынуўся амаль цалкам выцесьненым з ваеннай сфэры больш дасканалымі выбуховымі рэчывамі, у прыватнасьці, як кідальнае рэчыва саступіў месца розным відам бяздымнага пораху. Тым ня менш, чорны порах працягвае абмежавана прымяняцца і ў цяперашні час, перш за ўсё ў піратэхніцы.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Jai Prakash Agrawal (2010). «High Energy Materials: Propellants, Explosives and Pyrotechnics». Wiley-VCH. p. 69. ISBN 978-3-527-32610-5.
- ^ Jack Kelly. «Gunpowder: Alchemy, Bombards, and Pyrotechnics: The History of the Explosive that Changed the World», Perseus Books Group: 2005, pp. 2-5, ISBN 0465037224, 9780465037223
- ^ Buchanan, Brenda J., ed. (2006), «Gunpowder, Explosives and the State: A Technological History, Aldershot: Ashgate», p. 2, ISBN 0754652599
- ^ Hazel Rossotti (2002). «Fire: Servant, Scourge, and Enigma». Courier Dover Publications. pp. 132—137. ISBN 978-0-486-42261-9.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу] Дымны порах — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Гісторыя зьяўленьня пораху (рас.)
- Пальная зброя й порах (анг.)
- Паходжаньне пораху (анг.)
- Гарматы й порах (анг.)