Перайсьці да зьместу

Дымны порах: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Dymitr (гутаркі | унёсак)
пачатак
 
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.9
 
(не паказаныя 19 прамежных вэрсіяў аўтарства 14 удзельнікаў)
Радок 1: Радок 1:
[[Файл:N110 ruuti.jpg|thumb|Нітрацэлюлозны бяздымны порах N110]]
[[Файл:Дымный порох (Россия).JPG|міні|240пкс|Дымны порах]]
'''Порах''' — шматкампанентная цьвёрдая выбуховая сумесь, якая здольная да гарэньня паралельнымі плястамі без доступа [[кісларод]]а вонкі з утварэньнем галоўным чынам высока разагрэтых газападобных прадуктаў, якія выкарыстоўваюцца для разгону снарадаў, руха ракетаў і іншых мэтаў. Порах адносіцца да клясы кідальных [[выбуховыя рэчывы|выбуховых рэчываў]].
'''Дымны порах''' ці '''чорны порах''' — від [[порах]]у, шматкампанэнтная цьвёрдая выбуховая сумесь, якая здольная да гарэньня паралельнымі плястамі бяз доступу [[кісларод]]у вонкі з утварэньнем галоўным чынам высока разагрэтых газападобных прадуктаў, якія выкарыстоўваюцца для разгону снарадаў, руху [[ракета]]ў і іншых мэтаў. Порах адносіцца да клясы кідальных [[выбуховыя рэчывы|выбуховых рэчываў]]. Уяўляе сабой сумесь [[сера|серы]], [[драўняны вугаль|драўнянага вугалю]] й [[нітрат калію|нітрату калію]]. Сера й драўняны вугаль выступаюць у якасьці [[паліва]], у той час як салетры, то бок нітрат калію, у якасьці [[акісьляльнік]]а<ref>Jai Prakash Agrawal (2010). «High Energy Materials: Propellants, Explosives and Pyrotechnics». Wiley-VCH. p. 69. {{ISBN|978-3-527-32610-5}}.</ref>. Дзякуючы спальваючым уласьцівасьцям і колькасьці вырабленага цяпла й аб’ёму [[газ]]у, які ён генеруе, порах шырока выкарыстоўваецца ў якасьці кідальнай зброі й у якасьці піратэхнічнага складу ў [[фэервэрк]]ах.

Порах быў выяўлены, у адпаведнасьці зь распаўсюджаным меркаваньні, у [[IX стагодзьдзе|IX стагодзьдзі]] ў [[Кітай|Кітаі]], калі кітайскія [[альхімія|альхімікі]] шукалі [[эліксыр неўміручасьці]]<ref>Jack Kelly. «Gunpowder: Alchemy, Bombards, and Pyrotechnics: The History of the Explosive that Changed the World», Perseus Books Group: 2005, pp. 2-5, {{ISBN|0465037224}}, 9780465037223</ref>. Гэтае адкрыцьцё прывяло да вынаходзтва фаервэрка й першых порахавай зброі ў Кітаі. На працягу наступных стагодзьдзяў кітайскае адкрыцьцё пораху зьявілася ў арабскім сьвеце, [[Эўропа|Эўропе]] й [[Індыя|Індыі]]. Згодна зь меркаваньнямі навукоўцаў распаўсюд праходзіў з Кітаю праз [[Блізкі Ўсход]], а затым у Эўропу<ref>Buchanan, Brenda J., ed. (2006), «Gunpowder, Explosives and the State: A Technological History, Aldershot: Ashgate», p. 2, {{ISBN|0754652599}}</ref>, аднак застаюцца некаторыя спрэчкі аб колькасьці кітайскага ўплыву на наступныя дасягненьні ў галіне тэхналёгіі порахаў.

Порах клясыфікуецца як выбуховае рэчыва нізкай выбуховасьці з-за сваёй адносна павольнай хуткасьці раскладаньня і, такім чынам, нізкай [[брызантнасьць|брызантнасьцю]]. Нізкая выбуховая [[дэфляграцыя]] праходзіць на дагукавой хуткасьці, у той час як высока выбуховае дытанаваньне вырабляе звышгукавыя хвалі. Запальваньне парашку спакаванага ззаду [[куля|кулі]] павінна ствараць дастатковы ціск, каб прымусіць кулю вылецець з дульнага зрэзу на высокай хуткасьці, але недастаткова, каб прывесьці да разрыву ствала. Порах, такім чынам, менш прыдатныя для зруйнаваньня скалаў ці ўмацаваньняў. Порах шырока выкарыстоўваўся для запаўненьня [[артылерыя|артылерыйскіх]] снарадаў і ў [[горназдабыўная прамысловасьць|горназдабыўной прамысловасьці]], а таксама ў грамадзянскім будаўніцтве. Аднак зараз порах больш не выкарыстоўваецца ў сучасных выбуховых боегалоўках, і ён не выкарыстоўваецца ў якасьці асноўнага выбуховага рэчыва пры здабычы [[карысныя выкапні|карысных выкапняў]] у сувязі зь ягоным коштам у параўнаньні з паказчыкамі новага альтэрнатыўнага рэчыва, то бок [[ANFO]]<ref>Hazel Rossotti (2002). «Fire: Servant, Scourge, and Enigma». Courier Dover Publications. pp. 132—137. {{ISBN|978-0-486-42261-9}}.</ref>.

Да [[1890-я|1890-х]] гадох чорны порах апынуўся амаль цалкам выцесьненым з ваеннай сфэры больш дасканалымі выбуховымі рэчывамі, у прыватнасьці, як кідальнае рэчыва саступіў месца розным відам [[бяздымны порах|бяздымнага пораху]]. Тым ня менш, чорны порах працягвае абмежавана прымяняцца і ў цяперашні час, перш за ўсё ў [[піратэхніка|піратэхніцы]].

== Крыніцы ==
{{Крыніцы}}


== Вонкавыя спасылкі ==
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons|Category:St. Peter's Basilica}}
{{Commons}}
* [http://www.weaponplace.ru/poroh.php Гісторыя зьяўленьня пораха] {{ref-ru}}
* [http://www.weaponplace.ru/poroh.php Гісторыя зьяўленьня пораху]{{ref-ru}}
* [http://www.silk-road.com/artl/gun.shtml Пальная зброя й порах]{{ref-en}}
* [https://web.archive.org/web/20091023043409/http://geocities.com/Athens/2430/gporigins.html Паходжаньне пораху]{{ref-en}}
* [http://www.du.edu/~jcalvert/tech/cannon.htm Гарматы й порах]{{ref-en}}


[[Катэгорыя:Порахавырабленьне]]
[[Катэгорыя:Гісторыя тэхнікі]]
[[Катэгорыя:Гісторыя тэхналёгій]]
[[Катэгорыя:Агонь]]
[[Катэгорыя:Складовыя часткі патрона]]
[[Катэгорыя:Паліва]]
[[Катэгорыя:Крыніцы агню]]
[[Катэгорыя:Вікіпэдыя:Істотныя артыкулы]]
[[Катэгорыя:Вікіпэдыя:Істотныя артыкулы]]

[[af:Buskruit]]
[[an:Polvora]]
[[ar:بارود]]
[[arz:بارود]]
[[az:Barıt]]
[[bg:Барут]]
[[bs:Barut]]
[[ca:Pólvora]]
[[cs:Střelný prach]]
[[cy:Powdwr gwn]]
[[cv:Тар]]
[[da:Krudt]]
[[de:Schießpulver]]
[[el:Πυρίτιδα]]
[[en:Gunpowder]]
[[es:Pólvora]]
[[et:Püssirohi]]
[[fa:باروت]]
[[fi:Ruuti]]
[[fr:Poudre à canon]]
[[gan:火藥]]
[[he:אבק שריפה]]
[[hi:बारूद]]
[[hr:Barut]]
[[hu:Lőpor]]
[[id:Bubuk mesiu]]
[[is:Byssupúður]]
[[it:Polvere da sparo]]
[[ja:火薬]]
[[ko:화약]]
[[la:Pulvis pyrius]]
[[lt:Parakas]]
[[lv:Šaujampulveris]]
[[mk:Барут]]
[[ml:വെടിമരുന്ന്]]
[[nl:Buskruit]]
[[nn:Krut]]
[[no:Krutt]]
[[pam:Ubat]]
[[pl:Proch]]
[[pt:Pólvora]]
[[qu:Ratata allpa]]
[[ru:Порох]]
[[simple:Gunpowder]]
[[sk:Pušný prach]]
[[sl:Smodnik]]
[[sr:Барут]]
[[sv:Krut]]
[[sw:Baruti]]
[[ta:வெடிமருந்து]]
[[th:ดินปืน]]
[[tr:Barut]]
[[uk:Порох]]
[[vi:Thuốc súng]]
[[war:Pulbura]]
[[yi:שיספולווער]]
[[zh:火药]]
[[zh-yue:火藥]]

Цяперашняя вэрсія на 06:46, 31 ліпеня 2022

Дымны порах

Дымны порах ці чорны порах — від пораху, шматкампанэнтная цьвёрдая выбуховая сумесь, якая здольная да гарэньня паралельнымі плястамі бяз доступу кіслароду вонкі з утварэньнем галоўным чынам высока разагрэтых газападобных прадуктаў, якія выкарыстоўваюцца для разгону снарадаў, руху ракетаў і іншых мэтаў. Порах адносіцца да клясы кідальных выбуховых рэчываў. Уяўляе сабой сумесь серы, драўнянага вугалю й нітрату калію. Сера й драўняны вугаль выступаюць у якасьці паліва, у той час як салетры, то бок нітрат калію, у якасьці акісьляльніка[1]. Дзякуючы спальваючым уласьцівасьцям і колькасьці вырабленага цяпла й аб’ёму газу, які ён генеруе, порах шырока выкарыстоўваецца ў якасьці кідальнай зброі й у якасьці піратэхнічнага складу ў фэервэрках.

Порах быў выяўлены, у адпаведнасьці зь распаўсюджаным меркаваньні, у IX стагодзьдзі ў Кітаі, калі кітайскія альхімікі шукалі эліксыр неўміручасьці[2]. Гэтае адкрыцьцё прывяло да вынаходзтва фаервэрка й першых порахавай зброі ў Кітаі. На працягу наступных стагодзьдзяў кітайскае адкрыцьцё пораху зьявілася ў арабскім сьвеце, Эўропе й Індыі. Згодна зь меркаваньнямі навукоўцаў распаўсюд праходзіў з Кітаю праз Блізкі Ўсход, а затым у Эўропу[3], аднак застаюцца некаторыя спрэчкі аб колькасьці кітайскага ўплыву на наступныя дасягненьні ў галіне тэхналёгіі порахаў.

Порах клясыфікуецца як выбуховае рэчыва нізкай выбуховасьці з-за сваёй адносна павольнай хуткасьці раскладаньня і, такім чынам, нізкай брызантнасьцю. Нізкая выбуховая дэфляграцыя праходзіць на дагукавой хуткасьці, у той час як высока выбуховае дытанаваньне вырабляе звышгукавыя хвалі. Запальваньне парашку спакаванага ззаду кулі павінна ствараць дастатковы ціск, каб прымусіць кулю вылецець з дульнага зрэзу на высокай хуткасьці, але недастаткова, каб прывесьці да разрыву ствала. Порах, такім чынам, менш прыдатныя для зруйнаваньня скалаў ці ўмацаваньняў. Порах шырока выкарыстоўваўся для запаўненьня артылерыйскіх снарадаў і ў горназдабыўной прамысловасьці, а таксама ў грамадзянскім будаўніцтве. Аднак зараз порах больш не выкарыстоўваецца ў сучасных выбуховых боегалоўках, і ён не выкарыстоўваецца ў якасьці асноўнага выбуховага рэчыва пры здабычы карысных выкапняў у сувязі зь ягоным коштам у параўнаньні з паказчыкамі новага альтэрнатыўнага рэчыва, то бок ANFO[4].

Да 1890-х гадох чорны порах апынуўся амаль цалкам выцесьненым з ваеннай сфэры больш дасканалымі выбуховымі рэчывамі, у прыватнасьці, як кідальнае рэчыва саступіў месца розным відам бяздымнага пораху. Тым ня менш, чорны порах працягвае абмежавана прымяняцца і ў цяперашні час, перш за ўсё ў піратэхніцы.

  1. ^ Jai Prakash Agrawal (2010). «High Energy Materials: Propellants, Explosives and Pyrotechnics». Wiley-VCH. p. 69. ISBN 978-3-527-32610-5.
  2. ^ Jack Kelly. «Gunpowder: Alchemy, Bombards, and Pyrotechnics: The History of the Explosive that Changed the World», Perseus Books Group: 2005, pp. 2-5, ISBN 0465037224, 9780465037223
  3. ^ Buchanan, Brenda J., ed. (2006), «Gunpowder, Explosives and the State: A Technological History, Aldershot: Ashgate», p. 2, ISBN 0754652599
  4. ^ Hazel Rossotti (2002). «Fire: Servant, Scourge, and Enigma». Courier Dover Publications. pp. 132—137. ISBN 978-0-486-42261-9.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дымны порахсховішча мультымэдыйных матэрыялаў