Прагляд крыніцы для Ізраіль

{{Краіна
|Назва                           = Ізраіль
|НазваЎРоднымСклоне              = Ізраілю
|НазваНаДзяржаўнайМове           = מדינת ישראל<br />(Medīnat (Y)isra'el)<br />دولة إسرائيل<br />(Dawlat Isrā'īl)
|Сьцяг                           = Flag_of_Israel.svg
|Герб                            = Coat_of_arms_of_Israel.svg
|НацыянальныДэвіз                = 
|Месцазнаходжаньне               = Israel in its region (pre 1967 territory).svg 
|АфіцыйнаяМова                   = [[Іўрыт]], [[Арабская мова|арабская]]
|Сталіца                         = [[Ерусалім]] — фактычна, але не прызнаецца сусьветнай супольнасьцю; [[Тэль-Авіў]] — прызнаецца ў якасьці сталіцы ААН і замежнымі краінамі<ref>У адпаведнасьці зь некалькімі рэзалюцыямі ААН (у прыватнасьці, рэзалюцыя ГА ААН № 194 ад 11 сьнежня 1948 году), усталяваны статус Ерусаліма як муніцыпалітэта, зьмешчанага пад міжнародным кіраваньнем.</ref><ref>Ізраіль абвясьціў Ерусалім сталіцай у 1949 годзе адразу пасьля [[Араба-ізраільская вайна 1948—1949 гадоў|Вайны за незалежнасьць]], аднак пасольствы большасьці краін разьмешчаныя ў [[Тэль-Авіў|Тэль-Авів]]е, [[Рамат-Ган]]е і [[Герцлія|Герцліі]] — [http://www.knesset.gov.il/docs/eng/bengurion-jer.htm Сайт Кнэсэту]</ref>
|НайбуйнейшыГорад                = Ерусалім
|ТыпУраду                        = [[Парлямэнцкая дэмакратыя]]<ref name="wfactbook">[https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/is.html Ізраіль], The World Factbook (Central Intelligence Agency){{ref-en}}</ref>
|ПасадыКіраўнікоў                = [[Прэзыдэнт]]<br />[[Прэм’ер-міністар]]
|ІмёныКіраўнікоў                 = Іцхак Герцаг<br />[[Бэньямін Нэтаньяху]]
|Плошча                          = {{лік|20770}}
|МесцаЎСьвецеПаводлеПлошчы       = 149-е
|АдсотакВады                     = 2%
|ГодАцэнкіНасельніцтва           = 2018
|МесцаЎСьвецеПаводлеНасельніцтва = 
|Насельніцтва                    = 8 877 200<ref name="popul">[http://www.cbs.gov.il/reader/?MIval=cw_usr_view_SHTML&ID=705 Насельніцтва]</ref>
|ШчыльнасьцьНасельніцтва         = 365,3 чал
|ГодАцэнкіСУП                    = 2020
|МесцаЎСьвецеПаводлеСУП          = 50-е
|СУП                             = $373,689 млрд<ref>{{Спасылка|url=https://www.imf.org/en/Publications/WEO/weo-database/2021/April/weo-report?c=512,914,612,614,311,213,911,314,193,122,912,313,419,513,316,913,124,339,638,514,218,963,616,223,516,918,748,618,624,522,622,156,626,628,228,924,233,632,636,634,238,662,960,423,935,128,611,321,243,248,469,253,642,643,939,734,644,819,172,132,646,648,915,134,652,174,328,258,656,654,336,263,268,532,944,176,534,536,429,433,178,436,136,343,158,439,916,664,826,542,967,443,917,544,941,446,666,668,672,946,137,546,674,676,548,556,678,181,867,682,684,273,868,921,948,943,686,688,518,728,836,558,138,196,278,692,694,962,142,449,564,565,283,853,288,293,566,964,182,359,453,968,922,714,862,135,716,456,722,942,718,724,576,936,961,813,726,199,733,184,524,361,362,364,732,366,144,146,463,528,923,738,578,537,742,866,369,744,186,925,869,746,926,466,112,111,298,927,846,299,582,487,474,754,698,&s=PPPGDP,&sy=2020&ey=2020&ssm=0&scsm=1&scc=0&ssd=1&ssc=0&sic=0&sort=subject&ds=.&br=0 |загаловак=Сьпіс краін паводле СУП|праект=База дадзеных Сусьветны экнамічны агляд (красавік 2021)|дата=28 жніўня 2021|мова=en|выдавец=Міжнародны валютны фонд}}</ref>
|СУПНаДушуНасельніцтва           = ${{лік|28500}}
|Валюта                          = [[Новы ізраільскі шэкель]] (NIS)
|КодВалюты                       = NIS, ILS
|ЧасавыПас                       = IST
|ЧасРозьніцаUTC                  = +2
|ЧасавыПасУлетку                 = IDT
|ЧасРозьніцаUTCУлетку            = +3
|НезалежнасьцьПадзеі             = &nbsp;— ад [[Вялікабрытанія|Вялікабрытаніі]]
|НезалежнасьцьДаты               = <br /> 14 траўня 1948
|ДзяржаўныГімн                   = Hatikvah (Надзея)
|АўтамабільныЗнак                = IL
|ДамэнВерхнягаЎзроўню            = il
|ТэлефонныКод                    = 972
|Дадаткі                         = 
}}
'''Дзяржа́ва Ізра́іль''' ({{мова-he|מדינת ישראל}}, ''Medinat Yisra’el'', {{мова-ar|لَةْ إِسْرَائِيل}}, ''Dawlat Isrā'īl'') — краіна ў [[Азія|Азіі]], на ўсходнім узьбярэжжы [[Міжземнае мора|Міжземнага мора]].

Плошча — 20,7 тыс. км². У чэрвені 1967 году падчас г. зв. «Шасьцідзённай вайны» Ізраіль акупаваў новыя арабскія тэрыторыі. Пасьля вяртаньня Эгіпту Сынайскага паўвостраву ў 1982 годзе і перадачы палестынскіх тэрыторыяў у сэктары Газа і на Заходнім беразе ракі [[Ярдан (рака)|Ярдан]] Палестынскай нацыянальнай адміністрацыі, якая была створаная ў адпаведнасьці з палестынска-ізраільскімі дамоўленасьцямі 1993—1995 гадоў, Ізраіль працягвае стрымліваць вялікую частку [[Заходні бераг ракі Ярдан|Заходняга берагу]], уключаючы Ўсходні Ерусалім, і [[Сырыя|сырыйскія]] [[Галанскія вышыні|Галянскія вышыні]].
 		 		
Сталіца — Ерусалім, большай часткай краінаў сьвету ў гэтай якасьці прызнаны Тэль-Авіў, што тлумачыцца абвінавачваньнямі з боку некаторых краінаў і ААН у акупацыі гораду.

Афіцыйная мова — [[іўрыт]], шырока распаўсюджана [[арабская мова|арабская]], [[ангельская мова]] і [[расейская мова]]. Дзяржаўнай рэлігіяй зьяўляецца [[юдаізм]], хоць у працэсе стварэньня органаў улады Ізраіля паміж урадам і рабінатам было складзена дамова аб [[статус-кво]], якое вызначае разьмежаваньне сфэраў дзейнасьці сьвецкіх і рэлігійных інстытутаў. Апроч таго, 20% жыхароў Ізраіля — мусульмане, каля 2% — хрысьціяне розных канфэсіяў.

== Гісторыя ==
{{Асноўны артыкул|Гісторыя Ізраілю}}

=== Старажытнасьць ===
Першапачаткова габрэі былі качавым народам і прыкладна ў 15 стагодзьдзі да нашай эры аселі на тэрыторыі сучаснага Ізраілю<ref name=about>[http://embassies.gov.il/minsk/AboutIsrael/Pages/AboutIsraelContent.aspx About Israel Content]{{ref-ru}}</ref>. З-за распаўсюджваньня ісламу на Блізкім Усходзе ў 8-9 стагодзьдзях габрэям прыйшлося шукаць іншыя месцы жыхарства.

=== Абвяшчэньне незалежнасьці ===
У 1940-я тэрыторыя Ізраілю ўваходзіла ў склад калёніі Палестына, мандат на якую мела Вялікабрытанія. 14 траўня 1948 году была падпісаная Дэклярацыя незалежнасьці, якая абвяшчала права Ізраілю на самастойнасьць ад Вялікабрытаніі. Ізраіль у той жа дзень прызналі ЗША, а празь некалькі дзён СССР. Першым прэм’ер-міністрам Ізраілю быў [[Давід Бэн-Гурыён]].

=== Араба-ізраільская вайна 1948 году ===
{{Асноўны артыкул|Араба-ізраільская вайна 1948 году}}
Араба-ізраільская вайна 1948 году — назва першай вайны супраць Ізраілю, у Ізраілі яна завецца «Вайна за незалежнасьць» ({{мова-he|מלחמת העצמאות}}). У гэтай вайне [[Эгіпет]], [[Сырыя]], [[Лібан]], [[Трансярданія]], [[Саудаўская Арабія]] й [[Ірак]] напалі на толькі што створаны Ізраіль з мэтай зьнішчэньня новай дзяржавы. Паводле рэзалюцыі 181 [[Генэральная асамблея ААН|Генэральнай асамблеі ААН]] ад 29 лістапада 1947 году аб падзеле брытанскай калёніі Палестына, на яе тэрыторыі павінны былі быць створаныя дзьве незалежныя дзяржавы — габрэйская й арабская, а таксама [[Вялікі Ерусалім]] — тэрыторыя, падкантрольная [[ААН]]. Кожная зь дзяржаваў павінна была складацца з трох тэрыторыяў, якія мяжуюць адна з адной толькі кутамі. Напад арабскіх войскаў меў месца ў ноч утварэньня дзяржавы Ізраіль, 14 траўня 1948. Стварэньнем ЦАХАЛ 31 траўня, дастаўкамі зброі звонку, у першую чаргу праз краіны — саюзьнікі [[СССР]], і фінансавай дапамогай [[ЗША]] Ізраіль ужо ў чэрвені 1948 здолеў пачаць контрнаступленьне. У выніку араба-ізраільскай вайны 1948 году каля паловы тэрыторыяў, вылучаных пад арабскую дзяржаву, а таксама [[Заходні Ерусалім]] апынуліся пад кантролем дзяржавы Ізраіль. Астатнія арабскія тэрыторыі, а таксама [[Усходні Ерусалім|Ўсходні Ерусалім]], апынуліся пад кантролем [[Ярданія|Ярданіі]] і Эгіпту і заставаліся пад іх кіраваньнем да [[Шасьцідзённая вайна|Шасьцідзённай вайны]] 1967 году, у выніку якой Ізраіль акупаваў усю тэрыторыю Палестыны. З красавіка па сьнежань 1948 каля 720 000 палестынцаў сталі ўцекачамі (што атрымала ў арабскім сьвеце назву аль-На́кба ({{Мова-ar|النكبة}}) — «Катастрофа»). З прычыны вайны ў [[Емэн]]е, Эгіпце, [[Лібія|Лібіі]], Сырыі й Іраку прайшлі антыгабрэйскія дэманстрацыі й арганізаваныя жорсткія пагромы. Каля 600 000 габрэяў рэпатрыяваліся ў Ізраіль.

У студзені 1950 году кнэсэт абвясьціў сталіцай заходнюю частку Ерусаліму, якая паводле Агульнай дамовы 1949 году аб перамір’і паміж Ізраілем і [[Ярданія]]й перайшла пад ізраільскі кантроль. У чэрвені 1967 году адразу пасьля канца арабска-ізраільскай вайны Ўсходні Ерусалім, акупаваны, як і ўвесь Заходні бераг і іншыя тэрыторыі, быў заканадаўча ўключаны Ізраілем у склад сваёй тэрыторыі і аб’яднаны з заходняй часткай гораду. 30 ліпеня 1980 году кнэсэт абвясьціў «аб’яднаны» Ерусалім «вечнай і непадзельнай» сталіцай Ізраілю. Гэтая акцыя была асуджаная Радай Бясьпекі ААН (рэзалюцыя №478 ад 20 жніўня 1980).

У чэрвені 1967 году падчас г. зв. «Шасьцідзённай вайны» Ізраіль акупаваў новыя тэрыторыі. Пасьля вяртаньня Эгіпту Сынайскага паўвостраву ў 1982 годзе і перадачы палестынскіх тэрыторыяў у сэктары Газа і на Заходнім беразе ракі [[Ярдан (рака)|Ярдан]] Палестынскай нацыянальнай адміністрацыі, якая была створаная ў адпаведнасьці з палестынска-ізраільскімі дамоўленасьцямі 1993—1995 гадоў, Ізраіль працягвае стрымліваць вялікую частку [[Заходні бераг ракі Ярдан|Заходняга берагу]], уключаючы Ўсходні Ерусалім, і [[Сырыя|сырыйскія]] [[Галанскія вышыні]].

Да пачатку 1980-х гадоў арабскія дзяржавы (за выключэньнем Эгіпту) не прызнавалі правы дзяржавы Ізраіль на існаваньне й падтрымлівалі прэтэнзіі палестынскіх арабаў на ўсю тэрыторыю [[Палестына|Палестыны]].

13 чэрвеня 2007 году на пасаду прэзыдэнта Ізраілю быў абраны [[Шымон Пэрэс]]. 15 ліпеня 2007 году адбылося яго афіцыйнае заступленьне на пасаду. У 2014 годзе тэрмін паўнамоцтваў Шымона Пэрэса скончыўся і новым прэзыдэнтам абраны Рэўвэн Рыўлін. Ад 2021 году прэзыдэнтам зьяўляецца Іцхак Герцаг.

Валавы ўнутраны прадукт у 2009 склаў 206 430 мільярдаў даляраў ЗША<ref name="gdp">[http://www.imf.org/external/pubs/ft/weo/2010/01/weodata/weorept.aspx?sy=2007&ey=2010&scsm=1&ssd=1&sort=country&ds=.&br=1&c=436&s=NGDPD%2CNGDPDPC%2CPPPGDP%2CPPPPC%2CLP&grp=0&a=&pr.x=37&pr.y=13 Ізраіль] на бачыне [[Міжнародны валютны фонд|Міжнароднага валютнага фонду]]</ref> ці 28 393 даляраў ЗША на аднаго жыхара.

== Палітыка ==

=== Дзяржаўны лад ===
Ізраіль зьяўляецца рэспублікай парлямэнцкага тыпу. Краіна ня мае канстытуцыі; яе замяняюць асноўныя законы дзяржавы і асобныя заканадаўчыя акты. Найвышэйшы заканадаўчы орган — кнэсэт (аднапалатны парлямэнт са 120 дэпутатаў з 4-летнімі паўнамоцтвамі). Сьпікерам кнэсэту зьяўляецца Юлі-Ёэль Эдэльштайн (з 2013). Кіраўнік дзяржавы — абіраны кнэсэтам на 7-летні тэрмін прэзыдэнт, які валодае прадстаўніцкімі паўнамоцтвамі. У ліпені 2014 году прэзыдэнтам Ізраілю абраны Рэўвэн Рыўлін.

Рэальная ўлада находзіцца ў руках ураду, асноўныя рашэньні якога падлягаюць зацьвярджэньню кнэсэтам. Актуальны склад сфармаваны ў 2013 годзе, кіраўнік ураду — [[Бэньямін Нэтаньяху]]. З 1996 па 2001 гады прэм’ер-міністар абіраўся прамым усеагульным галасаваньнем. 7 сакавіка 2001 году кнэсэт аднавіў ранейшую выбарчую сыстэму — кіраўніком ураду становіцца лідэр партыі, якая перамагла на парлямэнцкіх выбарах, ён жа прадстаўляе новы кабінэт міністраў на разгляд кнэсэту. Паколькі дагэтуль ніводнай ізраільскай партыі не атрымлівалася заваяваць абсалютнай парлямэнцкай большасьці (61 месца ў кнэсэце), усе кабінэты фармаваліся на кааліцыйнай аснове.

У Ізраілі існуе шматпартыйная сыстэма. 28 сакавіка 2006 году адбыліся датэрміновыя выбары ў кнэсэт 17-га скліканьня, перамогу на якіх атрымала партыя «Кадыма», створаная ў лістападзе 2005 году былым прэм’ер-міністрам Арыэлем Шаронам. На сакавік 2008 урадавая кааліцыя складаецца з прадстаўнікоў партыяў «Кадыма», «Авада», ШАС і «Гіль». Новыя выбары адбыліся ў 2013 годзе.

== Геаграфія ==
Улетку ў Ізраілі не перасыхаюць чатыры ракі: [[Ярдан (рака)|Ярдан]], [[Кішон]], [[Аляксандар (рака)|Аляксандар]] і [[Яркон]].

== Дэмаграфія ==
[[Файл:Israelpop.svg|міні|Узроставая піраміда насельніцтва Ізраілю]]
На 2018 год насельніцтва Ізраіля складала прыкладна 8,9 млн чалавек<ref>[http://www.cbs.gov.il/reader/cw_usr_view_Folder?ID=141 «Home page»]. Israel Central Bureau of Statistics.</ref>, зь якіх 74,5% зьяўляліся [[габрэі|габрэямі]]<ref name="jewishvirtuallibrary">[http://www.jewishvirtuallibrary.org/latest-population-statistics-for-israel «Latest Population Statistics for Israel»]. Jewish Virtual Library.</ref>, [[арабы]] складалі 20,9% насельніцтва<ref name="jewishvirtuallibrary"/>. За апошняе дзесяцігодзьдзе насельніцтва значна павялічылася за кошт працоўных мігрантаў з [[Румынія|Румыніі]], [[Тайлянд]]у, [[Кітай|Кітаю]], [[Афрыка|Афрыкі]] і [[Паўднёвая Амэрыка|Паўднёвай Амэрыкі]]. Дакладныя лічбы мігрантаў невядомыя, бо многія зь іх жывуць у краіне нелегальна<ref>[http://www.irinnews.org/Report/85270/ISRAEL-Crackdown-on-illegal-migrants-and-visa-violators «ISRAEL: Crackdown on illegal migrants and visa violators»]. IRIN.</ref>. Каля 92% ізраільцянаў жывуць у гарадох<ref>[https://web.archive.org/web/20130607003443/http://www.mfa.gov.il/mfa/aboutisrael/land/pages/the%20land-%20urban%20life.aspx «THE LAND: Urban Life»]. Israel Ministry of Foreign Affairs.</ref>.

Ізраіль быў створаны як радзіма для габрэйскага народу і часта згадваецца ў якасьці габрэйскае дзяржавы. Закон краіны аб вяртаньні прадастаўляе ўсім габрэям і асобам габрэйскага паходжаньня правы на ізраільскае грамадзянства<ref>[https://web.archive.org/web/20051127033448/http://www.irac.org/article_e.asp?artid=199 «The Law of Return»]. Knesset.</ref>. Дзякуючы гэтаму закону Ізраіль з 1948 году зьведвае даволі масавую іміграцыю. Габрэйская эміграцыя з краіны адбываецца ў першую чаргу ў [[Злучаныя Штаты Амэрыкі|ЗША]] і [[Канада|Канаду]], аднак, дэмографы лічаць эміграцыю даволі сьціплай зьявай<ref>Herman, Pini (1 September 1983). ''«The Myth of the Israeli Expatriate»''. Moment Magazine. 8 (8): 62—63.</ref>, але часта цытуецца ізраільскімі ўрадавымі міністэрствамі як сур’ёзная пагроза для будучыні Ізраілю<ref>Gould, Eric D.; Moav, Omer (2007). «Israel’s Brain Drain». Israel Economic Review. 5 (1): 1—22. SSRN 2180400.</ref><ref>[http://www.jpost.com/Israel/Article.aspx?id=97254 «Officials to US to bring Israelis home»]. The Jerusalem Post.</ref>.

Тры чвэрці насельніцтва складаюць габрэі рознага паходжаньня. Каля 77% ізраільскіх габрэяў нарадзіліся ў Ізраілі, 16% складаюць выхадцы з [[Эўропа|Эўропы]] і [[Амэрыка|Амэрыкі]], і 7% імігрантаў — з [[Азія|Азіі]] і Афрыкі, у тым ліку з арабскага сьвету<ref>[http://www.cbs.gov.il/reader/shnaton/templ_shnaton_e.html?num_tab=st02_09&CYear=2017 «Jews, by Continent of Origin, Continent of Birth & Period of Immigration»]. Israel Central Bureau of Statistics.</ref>. Габрэі з Эўропы і былога [[Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік|Савецкага Саюза]] і іхныя нашчадкі, якія нарадзіліся ў Ізраілі, у тым ліку габрэі [[ашкеназі]], складаюць прыкладна 50% габрэйскіх ізраільцянаў. Габрэі, што пакінулі арабскія і мусульманскія краіны і іхныя нашчадкаў, у тым ліку [[мізрагім]] і [[сэфарды]]<ref>Harvey E. Goldberg. [http://muse.jhu.edu/article/261069 "From Sephardi to Mizrahi and Back Again: Changing Meanings of «Sephardi» in Its Social Environments "]. Jewish Social Studies. New Series, Vol. 15, No. 1, Sephardi Identities (Fall, 2008). — С. 165—188.</ref>, складаюць большую частку астатняга габрэйскага насельніцтва<ref>[https://www.theguardian.com/commentisfree/2009/apr/03/israel-arab-jewish-mizrahi «The myth of the Mizrahim»]. The Guardian.</ref><ref>[https://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/History/jewref.html «Jewish Refugees from Arab Countries»]. Jewish Virtual Library.</ref>. Зьмешаныя шлюбы паміж габрэямі розных групаў складаюць ня больш за 35%, а апошнія дасьледаваньні паказваюць, што адсотак ізраільцянаў, якія маюць сярод бацькоў сэфардаў і ашкеназі павялічваецца на 0,5 адсоткаў кожны год, прычым больш за 25% дзяцей школьнага ўзросту, у цяперашні час, паходзяць з абедзьвюх абшчынаў<ref>Okun, Barbara S.; Khait-Marelly, Orna (2006). [https://web.archive.org/web/20131029210049/http://sociology.huji.ac.il/docs/Okun-paper-2006-01.pdf «Socioeconomic Status and Demographic Behavior of Adult Multiethnics: Jews in Israel»]. Hebrew University of Jerusalem.</ref>. Каля 4% ізраільцянаў, то бок 300 тысячаў чалавек, этнічна вызначаны як «іншыя», гэта расейскія нашчадкі габрэйскага паходжаньня або сем’і, якія не зьяўляюцца габрэямі паводле рабінскага закону, але маюць правы на атрыманьне ізраільскага грамадзянства ў адпаведнасьці з законам аб вяртаньні<ref>[http://jppi.org.il/uploads/Jewish_Demographic_Policies.pdf «Jewish Demographic Policies»]. The Jewish People Policy Institute.</ref><ref>[http://www.israelhayom.com/site/newsletter_opinion.php?id=3913 «Defying demographic projections»]. Israel Hayom.</ref>.

Агульная колькасьць ізраільскіх пасяленцаў за межамі зялёнай лініі складае больш за 600 тысячаў чалавек ці 10% габрэйскага насельніцтва Ізраілю<ref>[http://prospect.org/article/settlements-real-story «Settlements: The Real Story»]. The American Prospect.</ref>. У 2016 годзе каля 399 тысячаў ізраільцянаў пражывалі ў паселішчах на [[Заходні бераг ракі Ярдан|Заходнім беразе]]<ref>[http://www.cbs.gov.il/reader/shnaton/templ_shnaton_e.html?num_tab=st02_17&CYear=2017 «Localities and Population, by Population Group, District, Sub-District and Natural Region»]. Israel Central Bureau of Statistics.</ref>. Акрамя паселішчаў на Заходнім беразе, налічвалася больш 200 тысячаў габрэяў, якія жывуць ва [[Ерусалім|Ўсходнім Ерусаліме]]<ref>[http://www.jerusaleminstitute.org.il/.upload/yearbook/2017/shnaton_C1017.pdf «Population of Jerusalem, by Age, Religion and Geographical Spreading, 2015»]. Jerusalem Institute for Israel Studies.</ref>, і за 20 тысячаў у паселішчах на [[Галанскія вышыні|Галанскіх вышынях]]. Каля 7800 ізраільцянаў жылі ў селішчах у [[Сэктар Газа|сэктары Газа]], вядомы як [[Гуш-Катыф]], пакуль яны не былі эвакуяваныя ўрадам паводле пляна разьяднаньня 2005 году<ref>[https://web.archive.org/web/20130826025402/http://www.fmep.org/settlement_info/settlement-info-and-tables/stats-data/settlements-in-the-gaza-strip-1 «Settlements in the Gaza Strip»]. Settlement Information.</ref>.

=== Беларусы ў Ізраілі ===
У Ізраілі стала пражывае шмат [[Беларусы|беларусаў]] і [[Беларусь|беларускіх]] габрэяў, такіх людзей налічваецца болей за 150 тысячаў. Шмат хто зь іх застаецца грамадзянамі Беларусі. У 1946 годзе было створаная [[Аб’яднаньне выхадцаў зь Беларусі ў Ізраілі]], якое да 1985 году называлася «Арганізацыяй выхадцаў зь Менску і ягонага навакольля».

На сакавік 2012 году ў Ізраілі налічвалася каля 100 тысячаў габрэяў, якія паходзілі зь Беларусі і пераважна належалі да 2 хваляў павяртанцаў, то бок каля 50 тысячаў выхадцаў зь незалежнай Рэспублікі Беларусь (з 1991 году, і каля 55 тысячаў выхадцаў зь [[Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|Беларускай ССР]] да 1991 году. У Аб’яднаньні выхадцаў зь Беларусі ў Ізраілі найбольшымі былі суполкі выхадцаў зь Менску, [[Віцебск]]у, Гомля і [[Бабруйск]]у. Большасьць прэзыдэнтаў і прэм’ераў Ізраілю паходзіла зь Беларусі, у тым ліку дзейныя на той час прэзыдэнт [[Шымон Пэрэс]] (2007—2014) і прэм’ер [[Бэньямін Нэтаньягу]] (1996—1999; з 2009 году)<ref>{{Артыкул|аўтар=Зоя Сьветлая.|загаловак=Беларуская абшчына ў Ізраілі — адна з самых уплывовых|спасылка=http://old.zviazda.by/ru/archive/article.php?id=95181|выданьне=[[Зьвязда]]|тып=газэта|год=28 сакавіка 2012|нумар=[http://old.zviazda.by/ru/archive/?idate=2012-03-28 59 (27174)]|старонкі=[http://old.zviazda.by/a2ttachments/95182/28sak-4.indd.pdf 4]|issn=1990-763x}}</ref>.

== Глядзіце таксама ==
* «[[Тавор]]»

== Крыніцы ==
{{Крыніцы}}
{{Партал|Азія}}

{{Ізраіль у тэмах}}
{{Краіны Азіі}}
{{АБСЭ}}

[[Катэгорыя:Вікіпэдыя:Істотныя артыкулы]]