Amon və yaxud Ammon,[1]Amoun, Amun, Amen — qədim Misir dini-əfsanəsinə görə külək və bərəkət (məhsuldarlıq) tanrısı (ilahisi). Bu tanrı (allah) (ilahi) Ra — nın əlavə adı Ameni ilə səhv salınmamalıdır.
İlk olaraq Misirin mərkəzi əyalətində Amon tanrı kimi qəbul edilmişdir. XI sülalə dövründə Teben şəhərində əyalət tanrısı qəbul olunurdu. Hermontis ailəsi ölkə daxili çəkişməni öz xeyrinə həll etdikdən sonra Tebeni legitimləşdirir. XII sülalə düvründə yeni paytaxt Teben şimala köçürülür. Bundan sonra firon I Senusert Amon məbədi tikdirir.
Amonun daş üzərində insan qaz və qoç kimi təsvirləri, BerlinMisir muzeyi
Amon Amarna dövründən qabaq taclı və əsalı insan obrazında təsvir olunmuşdur. Ammarnadan sonrakı dövrdə isə mavi rəngdə olan tovuz quşu lələyindən ibarət olan qoşa tacla təsvir edilmişdir. Mavi dəri küləyi və yaranışı, lap qədim xalq inacına görə qoçu tərənnüm edirdi. Amon sürünün, otlaqların ağası, bərəkət tanrısıdır. Bəzi məbədlərdə o, qoç başlı insan gövdəsində təsvir olunmuşdur.
Mut adlanan əyalət ilahəsi onun arvadı və şahin başlı ay allahı Xonsu isə onların oğludur.
Qədim yunanlar Amunu Zefslə romalılar isə onu Yupiter tanrısı ilə eyniləşdirirlər. Qədim Misirin süqutundan sonra Amon kultu hələ bir müddət hafizələrdə qalmışdır.
Hans Bonnet: Amun, in: Lexikon der ägyptischen Religionsgeschichte, Nikol. Hamburg 2005. ISBN 3-937872-08-6 S. 31-37(früherer Titel: Reallexikon der ägyptischen Religionsgeschichte)
Adolf Erman: Die Aegyptische Religion, Verlag Georg Reimer, Berlin 1909
