Rhynchotus rufescens

Rhynchotus rufescens;
Estáu de caltenimientu
	; Esmolición menor (IUCN)
Clasificación científica
Reinu:	Animalia
Filu:	Chordata
Clas:	Aves
Orde:	Tinamiformes
Familia:	Tinamidae
Xéneru:	Rhynchotus
Especie:	R. rufescens; (Temminck, 1815)
Distribución
Consultes
	[editar datos en Wikidata]

Rhynchotus rufescens ye una ave terrestre de la familia Tinamidae mesma del sur de Brasil, Paraguái, Uruguái, Bolivia y Arxentina nel centru y norte. Como tolos tinámidos, esta especie ye bien apetecedora pa la caza, polo cual menguó drásticamente la so población ante la meyora de l'agricultura y la falta de control na caza. La especie recuperóse en hábitats protexíos rápido. En xunto nun ye considerada una especie amenazada, pero dos subespecies, R. r. rufescens y R. r. pallescens, se listan nel CITES por cuenta de la presión del comerciu d'aves vives. Foi introducida n'Europa y nos Estaos Xuníos nes reserves de caza.

Descripción

Ye una especie que mide 44 cm, postura encorvada, cabeza negra, coles primaries de les ales coloraes. Con un pesu permediu de 803 gr en machos y 886 gr en femes, n'especies prindaes n'estáu montés. El machu tien órganu copulador (pene). Son aves nidifugas. Cuando l'animal sentir so amenaza, na parte cimera de la cabeza eriza les sos plumes, carauterística pola cual tamién conózse-y como falsa copetona. Los güevos son un pocu mas chicos que los de la pita, y son de color marrón escuru y bien brillosos.

Hábitat

La martineta d'ales coloraes ta presente nuna variedá d'hábitat que dependen de l'altitú, nes árees tierra baxa favorecer los pacionales pantanosos o inundables. Tamién habita en pacionales d'altor de zones grebes.

Comportamientu

Ave solitaria en dómines fora del periodu de reproducción, polo que solo ye posibles veles en pareyes en dichu periodu. Ye d'andar inquietu y nerviosu, muévese caminando, solo utiliza un vuelu curtiu pa escapar de depredadores o cuando por otros motivos asústase. Prefier el resguardu de los pacionales tupios y altos, y ye frecuente atopalos en zones próximes a cañaverales.

Alimentación

La so dieta ye banciada por el mesmu animal, variando según la estación, alimentar d'inseutos y otros animales pequeños (inclusive los mamíferos pequeños) nel branu, y camudando a la materia vexetal, como frutes, retueyos, tubérculos (Cyperus) nel iviernu.

Reproducción

(Descripción ye especies distribuyíes n'Arxentina) La postura allugar nun periodu ente la primer selmana d'ochobre y la primer selmana se marzu, siendo más frecuente nos meses onde la temperatura ye mas uniforme, esto ye los meses d'avientu y xineru. Ye un animal polígamu, el cortexu consta de la persecución per parte de la fema cuando esta llista pa ovular, ésta copula con dellos machos, la cópula dura alredor de 10 minutos. La fema nel so primer periodu de reproducción pon hasta 10 güevos, ente que les que tienen más d'un periodu de reproducción ponen hasta 30 güevos, pero'l permediu de postura taría nos 21 güevos, la postura se nun la realicen nun solu nial, sinón que lo faen en dellos niales de dellos machos, el machu ye l'encargáu de la incubación que dura alredor de 21 a 22 díes, el machu tamién s'encarga del cuidu de les críes mientres 15 díes.

Subespecies

y distribución == Subdividida en 3 subespecies:

Martineta ales coloraes de les Pampes (Rhynchotus rufescens catingae Reiser, 1905). Campos Cerrado o Caatinga de Brasil.
Martineta ales coloraes de les Pampes pálida (Rhynchotus rufescens pallescens Kothe, 1907). Arxentina nord-oriental y central.
Martineta ales coloraes de les Pampes (Rhynchotus rufescens rufescens Temminck, 1815). De Bolivia septentrional a Brasil oriental y sur de Paraguái oriental; Arxentina nord-oriental y Uruguái.

Una cuarta subespecie, R. r. maculicollis, considérase güei una especie estreme.^[2]

Esisten fósiles de la especie que daten del Pleistocenu, atopaos en Minas Gerais.

Referencies

↑ BirdLife International 2009. Rhynchotus rufescens IUCN 2010. Llista Colorada d'Especies Amenaciaes IUCN. Version 2010.4 <www.iucnredlist.org>. Consultáu'l 20 de febreru de 2011
↑ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, and C. L. Wood. 2010. The Clements checklist of birds of the world: Version 6.5. Downloaded from http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/Clements%206.5.xls/view.

del Hoyo,J., Elliot, A., Sargatal, J., eds (1992) Handbook of the Birds of the World, Volume One Ostritch to Ducks, ISBN 84-87334-10-5

Enllaces esternos

Videos de Rhynchotus rufescens n'Internet Bird Collection

[iucn-1] BirdLife International 2009. Rhynchotus rufescens IUCN 2010. Llista Colorada d'Especies Amenaciaes IUCN. Version 2010.4 <www.iucnredlist.org>. Consultáu'l 20 de febreru de 2011

[2] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, and C. L. Wood. 2010. The Clements checklist of birds of the world: Version 6.5. Downloaded from http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/Clements%206.5.xls/view.

[1]

[2]