Armillaria mellea

Armillaria mellea
Clasificación científica
Reinu:	Fungi
Filu:	Basidiomycota
Clas:	Basidiomycetes
Subclas:	Agaricomycetidae
Orde:	Agaricales
Familia:	Physalacriaceae
Xéneru:	Armillaria
Especie:	A. mellea (Vahl) P. umm. (1871)
Sinonimia
Agaricus melleus Vahl (1790) Agaricus sulphureus Weinm. Armillaria mellea var. glabra Gillet (1874) Armillaria mellea var. maxima Barla (1887) Armillaria mellea var. minor Barla (1887) Armillaria mellea var. sulphurea (Weinm.) Fr. (1879) Armillariella mellea (Vahl) P.Karst. (1881) Clitocybe mellea (Vahl) Ricken (1915) Lepiota mellea (Vahl) J.Y. Lange (1915)
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Armillaria mellea Carauterístiques micolóxiques
Himeniu con llámines
El sombreru ye convexu
Les llámines son adnates
El pie tien aniellu
Espores de color blancu
La ecoloxía ye parásita
Comestibilidá: encamentada pero nun se recomienda (lleer causes nel artículu)
[editar datos en Wikidata]

Les especies de fungos con nome común en llingua asturiana márquense como ^Nmic. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu. La Armillaria mellea ye un fungu que puede ser patóxenu pa les plantes. Causa pudrición de los raigaños en munches especies de plantes. La cogorda ye comestible pero ciertes persones puen ser intolerantes a elles. El fungu produz en determinaos momentos cogordes alredor de la base de los árboles infestaos. Darréu que'l fungu produz pudrición radicular los síntomes principales detéutense nes copes de los árboles y la muerte o marchitamientu de cañes. Esta especie ye a producir lluz por biolluminiscencia.

Carauterístiques macroscópiques

Sombreru que na so máxima rellumanza pue algamar los 15 cm, de convexu a esplanáu o onduláu, daqué ablayáu na vieyera y llixeramente mamelonáu, de color miel, anque dacuando con tonos amarellentaos, suel tar recubiertu de pequeñes escames parduces que tienden dacuando a sumir por causa de l'agua.

Llámines un tanto decurrentes, de color claru cuando la cogorda ye nueva, dempués amarellentaes, enllordiándose de pardu o acoloratáu na vieyera. Pie polo xeneral bien llargu, curváu ya inclusive fusiforme, de color ocre amarellentáu, que va volviéndose marrón col tiempu. Tien un aniellu ampliu, membranosu y persistente de color amarellentáu.

Carne ablancazao y firme nel sombreru, maderizo y fibroso nel pie, de sabor nidiu nos exemplares nuevos, amargosu y desagradable nos exemplares adultos, y de golor fuerte non bien prestosu.

Comestibilidá

Ye apreciada y hasta comercializada en zones d'Estaos Xuníos y del este d'Europa. Magar que n'otres zones considérase-y una cogorda mediocre, fundamentalmente pol so amargor. Si a los exemplares nuevos se-yos quita la cutícula y cocínense -volviéndose negruzos- refugando l'agua de la primera cocción, queda un platu d'aceutable calidá. Enxamás han comese crudes.

Patóxenu nes plantes

El fungu armillaria mellea ye'l causante d'una enfermedá nes plantes sensibles que provoca la podrez del sistema radicular, lo que fai que la planta muerra por inanición, yá que nun puede absorber l'agua nin los nutrientes del suelu.

Esta enfermedá ye abondo común n'árboles que s'atopen en terrenes compautos, pesaos y húmedos onde'l sistema radicular ta sometíu a condiciones d'afuega. Tamién ye fácil qu'apaeza en plantíos nuevos asitiaos n'árees enantes con aprovechamientu forestal.

Afeuta a munchos arbustos y árboles, ente los qu'atópense: mangos, zrezales, pescales, caquis, pistachos, almendrales, albaricoqueros, cirolares, papayos, coscoja, rosales, vides etc.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Armillaria mellea.

• Armillaria mellea nel Index Fungorum (n'inglés).
• Armillaria mellea at AmericanMushrooms.com
• Index Fungorum
• USDA ARS Fungal Database

Notes y referencies

• Datos: Q473745
• Multimedia: Armillaria mellea