Rock and roll

xéneru musical

El rock and roll (tamién rock 'n' roll o rock & roll) ye un xéneru musical de ritmu marcáu, deriváu d'un amiestu de diversos xéneros de música folclórica d'Estaos Xuníos, (doo wop, rhythm and blues, hillbilly, blues, country y western son los más destacaos) y popularizáu dende los década de 1950. El cantante más representativu foi Elvis Presley; el so guitarrista más influyente, Chuck Berry; el so pianista más importante, Jerry Lee Lewis y les sos bandes más representatives, Eddie Cochran, Little Richard, Buddy Holly y Bill Haley and The Comets, ente otros. La espresión rock and roll yá venía utilizándose nes lletres del rhythm and blues dende finales de la década de 1930, pero foi'l llocutor d'Estaos Xuníos Alan Freed quien empezó a utilizala pa describir l'estilu.

Rock and roll
Oríxenes musicales Blues, country, rhythm and blues, western, jazz, boogie-woogie, hillbilly, jump blues, folk, swing, góspel
Oríxenes culturales Años 1940-1950 en Nueva Orleans, Saint Louis (Missouri), Boston, Texas
Instrumentos comunes Guitarra, guitarra llétrica, baxu llétricu, batería, pianu
Popularidá Alta mientres la década de 1950.
Subxéneros
Vease Subxéneros del rock
[editar datos en Wikidata]
Buddy Holly y la so banda nun promocional

Significáu del términu

editar
 
El llocutor Alan Freed popularizó'l términu rock and roll.

El vocablu rock and roll provién del slang usáu polos afroamericanos mientres la primer metá del sieglu XX, con connotaciones claramente sexuales. Según la Real Academia Española el términu tien dos significaos: “un xéneru musical característicu y popularizáu nos 50”[1] (que correspuende cola definición de rock and roll[2]) y “cada unu de los diversos xéneros musicales derivaos del rock and roll”,[1] (que sería la definición del xéneru contemporaneu llamáu rock, y qu'históricamente vieno cumpliendo'l términu rock and roll). Sicasí, na práutica esisten munchos artistes dientro de la música rock que, ensin realizar rock and roll de los 50, siguen denominando a la so música “rock and roll”.

Per otru llau, anque'l Diccionario de la lengua española reconoz, na so ventena segunda edición, el términu rock and roll como voz inglesa a manera d'anglicismu,[2] na meyora de la ventena tercer edición l'artículu foi enmendado tomando “rocanrol” como términu n'español deriváu del inglés.[3]

Lliteralmente, el términu rock and roll fai referencia a dos tipos de movimientu: per un sitiu, rock ye un movimientu de lantre tras y de tras alantre (como'l d'una mecedora, que n'inglés se denominen rocking chairs); y per otru llau, roll ye un movimientu de valumbu vertical alternáu (traducíu en términos de aeronavegación como alabeo).

Historia

editar

Orixe del términu

editar

El disc jockey d'Estaos Xuníos Alan Freed empezó a tresmitir per radiu rhythm and blues y música country pa una audiencia de diversos oríxenes étnicos. A Freed atribuyóse-y ser el primeru n'utilizar la espresión rock and roll pa describir la música qu'espublizaba; el so usu tamién se-y atribuyó a Leo Mintz, patrocinante de Freed, quien lo impulsó a espublizar esi estilu de música.[4]

La espresión de la mesma, foi tomada por Freed de la mesma música negra qu'espublizaba, que solía contenela nes lletres de los cantares, como la tema Rock and rolling (1939) de Bob Robinson, Rock and rolling mamma (1939) de Buddy Jones y Cherry Red (1939) de Joe Turner.[5] Trés distintos cantares col títulu Rock and roll fueron grabaes a fines de la década de 1940, creaes por Paul Bascomb en 1947, Wild Bill Moore en 1948 y Doles Dickens in 1949. Aquel día la espresión yera d'usu común nes lletres del R&B.[5] En 1949 Erline Harris, grabó la tema Rock and Roll Blues, nel que repite constantemente la espresión y que-y valió'l llamatu de Erline “Rock and Roll” Harris.[6]

La espresión tamién foi incluyida en 1950 na publicidá del filme Wabash Avenue, protagonizáu por Betty Grable y Victor Mature, onde se dicía que Grable yera “la primer dama del rock and roll”.

Primeros cantantes y oríxenes

editar

Na década de 1950, n'Estaos Xuníos, los adolescentes buscaben nuevos soníos, nueves sensaciones. Per primer vegada, una música dirixíase direutamente a ellos: el rock and roll.

En tiempos de la esclavitú nos Estaos Xuníos les comunidaes negres desenvolvieron un potencial musical nel que predominaben les cantaraes relixoses y ritmos propios que marcaben los díes de trabayu nos diversos plantíos qu'habitaben entós daquella. A nivel musical la influencia de los ritmos y soníos africanos faíense presentes xenerando nun estilu propio y diverso que depués se materializó nel blues, que convertiríase nel ingrediente musical que más tarde revolucionaría la música a nivel mundial. Per otru llau tamién la influencia de los músicos blancos al traviés del xéneru musical denomináu country y l'apaición de la guitarra llétrica daría nacencia a lo que se llamó rhythm and blues, padre del rock and roll. Unu de los sos precursores foi Muddy Waters en 1949.

El términu rock and roll empezó a utilizase p'amenorgar musicalmente'l popular ritmu rhythm and blues, que denotaba en demasía les lluches raciales pa la dómina, y anque n'esencia los dos xéneros musicales representaben lo mesmo, quixo estremase unu del otru pa dar pasu a los cantantes blancos y a la música que nun mente'l conflictu racial.[ensin referencies]

Los sos entamos combinen elementos del blues, del boogie-woogie, y del jazz, con influencies de la música folclórica Apalache, (hillbilly), góspel, country y western especializáu. Suel acreditase a Muddy Waters como al músicu que “pavimentó” el camín escontra'l rock and roll.

Hai quien daten el so orixe en 1954, col trabayu discográficu de Bill Haley y el so grupu Bill Haley and the Haley's Comets, especialmente con Crazy man crazy (1954) y el so gran ésitu Rock Around the Clock (1954), que tanta influencia tendría en John Lennon. Otros consideren como creador a Chuck Berry o a Little Richard. Tamién ye posible que s'aniciara colos trabayos discográficos The Fat Man de Fats Domino (1949) Y Rocket 88 d'Ike Turner (1951).Ente los músicos destacaos de la dómina pueden citase a Jerry Lee Lewis, Bo Diddley, Fats Domino, Buddy Holly, Eddie Cochran, Gene Vincent, y Elvis Presley ente otros.

 
Chuck Berry.

Desenvolvimientu y evolución

editar

A partir de los años 1960 tuvo un importante desenvolvimientu y evolución que s'espresó al traviés de gran cantidá de bandes, de ritmos y d'estilos que lu convirtió nun fenómenu cultural y musical que s'estendió alredor del mundu. Consiste nuna conxunción rítmica que se cimenta esencialmente sobre la música negra. La so popularización sirvió por que munchos músicos pudieren espresase y llegar a espublizase en medios locales y nacionales. Esa ye la historia de munchos rockers negros, como'l mesmu Chuck Berry, quien plasma la realidá social de la so redolada nel cantar Johnny B. Goode.

Nun ye sinón a partir de los años 1960, cuando aparra y dexa de ser el ritmu que representaba a los mozos rebalbos nos 50, dando pasu al xéneru denomináu rock o música rock, que marcaría un finxu ente la naciente xeneración nueva de los 60.

Sicasí, d'él nacieron distintos subxéneros como'l rockabilly, el doo wop o'l hard rock, y fenómenos como'l de los Teen Idols o les Girl Groups, estos postreros patrocinaos principalmente por Phil Spector[7] y de él derivaron xéneros como'l garage rock, el punk rock, el rock progresivu o'l glam rock, goth rock y ente toos ellos siguen esistiendo elementos comunes provenientes del rock n' roll. Asina dellos artistes de hard rock como AC/DC y Dr. Feelgood préstalos definise como músicos de rock n' roll, pa poner n'evidencia la so influencia musical.

Analís musical

editar
 
Mozu en solu de guitarra.

Nos sos entamos y nel estáu menos evolucionáu, el rock and roll foi un estilu de música ensin nenguna influencia blanca,[ensin referencies] que se sirvió de les nueves téuniques d'amplificación de guitarra pa empezar a da-y el papel fundamental que lu caracterizaría'l restu del sieglu. Amás de la guitarra, la batería y el pianu fueron elementos igualmente fundamentales.

La improvisación tamién xuega un papel dientro del xéneru, utilizando la escala pentatónica con un par d'alteraciones, lo que va pasar a ser conocíu darréu como “escala de blues”.

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 «rock». Real Academia Española, Diccionario de la lengua española (ventena segunda edición). Accesu: 28 de xineru de 2014.
  2. 2,0 2,1 «rock and roll». Real Academia Española, Diccionario de la lengua española (ventena segunda edición). Accesu: 28 de xineru de 2014.
  3. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes rocanrol
  4. Encyclopedia of Cleveland History. Archiváu 2016-10-19 en Wayback Machine Rock'n'Roll.
  5. 5,0 5,1 R. Aquila, That old-time rock & roll: a chronicle of an era, 1954-1963 (Chicago: University of Illinois Press, 2000), p. 142.
  6. JammUpp - Issue non. 11, y-magacín, retrieved 05/08/09.
  7. Roberto Blanco Tomás, ¿QUÉ PASA COL ROCK & ROLL? Archiváu 2007-10-03 en Wayback Machine Planeta Sonoru. Accesu: 1 d'ochobre de 2007.

Bibliografía

editar
  • Frith, Simon; Straw Will y Street, John (2006). La otra historia del rock. Barcelona: Robinbook. ISBN 84-96222-52-7.
  • Bergamini, Andrea (2006). El rock y la so historia. ISBN 84-934230-7-6.
  • Fernández Marcos, Lois (2006). Historia del rock and roll. Vigo: Cardeñoso. ISBN 84-8190-420-1.
  • Abá Morales, Luís Ángel (2002). Rock contra cultura. Madrid: Biblioteca Nueva. ISBN 847030591.

Enllaces esternos

editar