El monte Jiuhua (chinu tradicional: 九華山, chinu simplificáu: 九华山, pinyin: Jǐuhuá Shān, lliteralmente «Los Nueve Montes Gloriosos») ye una de los cuatro montes sagraos del budismu chinu. Ta asitiada nel condáu de Qingyang, na provincia d'Anhui, y ye famosu polos sos paisaxes y los sos templos antiguos.

Montes Jiuhua
monte
Situación
PaísBandera de la República Popular China República Popular China
Provincies Anhui
Coordenaes 30°28′56″N 117°48′16″E / 30.48222°N 117.80444°E / 30.48222; 117.80444
Montes Jiuhua alcuéntrase en República Popular China
Montes Jiuhua
Montes Jiuhua
Montes Jiuhua (República Popular China)
Datos
Altitú 1342 m
Cambiar los datos en Wikidata
Vista dende'l templu inferior del Tiantai, en Jiuhuashan.
Templos nel monte Jiuhua.
El templu Daxiong Baodian, asitiáu sobre los picos del Tiantai

Los templos

editar

La mayoría de santuarios y templos tán dedicaos a Ksitigarbha (conocíu en chinu como Dizang, 地藏), un bodhisattva bien veneráu polos budistes de la China y Xapón, proteutor de les almes nel infiernu, según la tradición budista mahayana. Los budistes de la provincia d'Anhui vienen de cutiu a esguilar los picos del Tiantai, unu de los cualos, colos sos 1306 m d'altor, ye'l más importante de los 99 picos de Jiuhuashan. Nel so visu atopa'l templu de Ksitigarbha, la culminación del mundu pa los viaxeros, anque puede llegase mui cerca del visu en funicular. A los pies del monte atopa'l templu de Guoqing, el más importante de Jiuhuashan, construyíu en 598, mientres la dinastía Sui. Foi'l llugar onde se creó la Escuela Budista del Tiantai. Con una superficie de 23.000 metros cuadraos, el templu tien 600 habitaciones en 14 edificios arrodiaos de pagodes. Otros templos recomendables pal viaxeru son los de Baisuigong, Qiyuansi, Tianchi, Dabeilou y Sherou, ente los casi cien templos que s'atopen nel monte.

El monte Jiuhua atopar nuna zona de clima húmedu monzónicu, nel sureste de China, con una temperatura medio de 13,4 °C y agües casi a diariu. El branu ye curtiu y l'iviernu llargu, con frecuentes borrines y un mar de nubes constante que puede esfrutase dende'l visu. La zona foi denomada parque nacional en 1982.

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar