Un keytar (del inglés keyboard y guitar, tecláu y guitarra respeutivamente) ye un tecláu o sintetizador relativamente llixeru que s'afai a una correa alredor del pescuezu y los costazos, de forma similar a una guitarra. El keytar va dexar a un tecladista un mayor rangu de movimientu en comparanza colos teclaos convencionales, que se toquen de pies nun sitiu fixu. El preséu tien un tecláu musical pa producir les notes y los soníos, controles pa camudar de tonu, producir vibrato, pitch (qu'asemeya l'efeutu de bending de la guitarra, etc.) .

Keytar
[editar datos en Wikidata]
Tecladista tocando'l Roland AX-7 Keytar.

Historia

editar
 
Un keytar KORG RK-100.

El keytar foi desenvueltu por Steve Masakowski, y comercialmente introducir en 1980 como'l Moog de Lliberación. Los primeros músicos n'utilizalo fueron Tom Schuman (tecladista de la banda [[Spyro Gyra]]) y el tecladista de la banda de Devo. El primer usu de la espresión "keytar" foi 1980 nuna entrevista con Jeffrey Abbott por Tom Lounges de la revista Illianabeat (agora Midwest Beat Magacín)[ensin referencies]. La keytar fíxose popular na década de 1980 coles bandes de glam metal, según aquelles de Synthpop y New Wave. Poco dempués, el so usu menguó notablemente.

Años 1980

editar

El Moog de Lliberación foi llanzáu en 1980 por Moog Music. Incluyendo dos modelos monofónicos VCOs y polifónicos que podíen tocar soníos como órganos. Nel mástil había controles de modulación y volume, pitch bend.

El Roland SH-101 ye un sintetizador analóxicu pequeñu, de 32 tecles, monofónico de la década de 1980. Tien un oscilador con dos formes d'onda, una "divisor d'octaves" sub-oscilador, y un low-pass filter/VCF capaz de xenerar self oscillation. Na empuñadura una pequeña rueda de pitch bend y un modulador de tonu.

El Yamaha SHS-10, desenvueltu a partir de finales de los 80s tien un tecláu pequeñu con 32 mini-tecles. Tien síntesis per modulación de frecuencia (xeneralmente conocíu como Frecuencia Modulada o FM). Ufierta 25 soníos distintos. Ente los soníos integraos inclúyense una gama de preseos de tecláu (órganu de tubos, pianu, pianu llétricu, etc.); cuerdes (violín, guitarra, contrabaxu, etc.), y de vientu y metales (clarinete, flauta, trompeta, etc.)

Años 1990 a años 2000

editar
 
Herbie Hancock tocando un Keytar.

El Roland AX-7, que se fabricó dende 2001 hasta 2007, tien munches carauterístiques más avanzaes que les keytars más tempranes. Dispón de 45 tecles (ensin aftertouch), y una pantalla de LED, según delles carauterístiques, como un pitch bend, touchpad y control de volume, tou na parte cimera del pescuezu del preséu . Tamién hai una propiedá "D-Beam" de interfaz, compuestu por sensores infrarroxos que detecten movimientu. Esta interfaz puede ser utilizada p'activar y controlar los efeutos.

N'agostu de 2009 Roland llanzó'l Roland AX-Synth. Un modelu de keytar que contién los sos propios soníos de sintetizador, amás de ser un controlador MIDI.

Preseos rellacionaos

editar

Ente que dellos xuguetes pa neños de baxu costu son fabricaos con mesma forma qu'una keytar, y comercializaos col nome de keytar; estos xuguetes tienen capacidaes bien llindaes. Polo xeneral namái puede realizase una nota al empar (monofónico), o en dellos casos, de dos notes, polifonía. Modelos profesionales sicasí, dexen que l'artista intérprete o ejecutante pueda tocar delles notes al empar (sacante los preseos más antiguos como los antes mentaos Moog o'l Roland SH-101). Amás, la calidá del soníu d'estos xuguetes suel ser bien rudimentariu.

Vinson Williams desenvolvió dos preseos qu'él llama Keytars, el V keytar-1 (con 12 cuerdes y 12-notes de tecláu) y el V keytar-2 (con 24 cuerdes y 24-notes de tecláu). A diferencia de los sintetizadores Moog basaos na lliberación y los keytars de Yamaha y Roland que baxen d'ésta. La keytar de William, combina un cuerpu de guitarra con cuerdes de metal y un tecláu de pianu.

Popularidá

editar

Los Keytars algamaron la so mayor popularidá na década de 1980 cuando yeren bien acomuñaos al movimientu New Wave. Más palantre na década del 2000, volvieron tar bien de moda.

 
Lady Gaga tocando Money Honey nel The Monster Ball Tour.

Cola renacencia del Synthpop de finales del 2000, los keytars demostraron un resurdimientu leve, que s'aprecia en bandes como Showbread, Cobra Starship, Lights, Mute Math, Freezepop, y Family Force 5, según nel power metal col grupu Sonata Arctica onde Henrik Klingenberg combina l'usu d'una keytar y un tecláu convencional. El vocalista de la banda de Folk metal, Alestorm tamién usa una keytar en tou momentu nel escenariu. El músicu de Country, Travis Adkinson, de cutiu executa una keytar nel escenariu. Matt Bellamy, el vocalista y guitarrista y pianista de la banda de rock del Reinu Xuníu Muse, usa una keytar personalizada, que puede vese nel video del so cantar Undisclosed Desires. El tecladista de la banda de Metal progresivo, Dream Theater, Jordan Rudess usó una keytar personalizada llamada "The Zen Riffer" en 2008 p'apaiciones en vivu. El vocalista de la banda twenty one pilots solía usar una keytar pa los sos conciertos en vivu. La escéntrica artista Lady Gaga executó una keytar en repitíes vegaes, incluyida tamién na so xira The Fame Ball Tour y na so secuela, el The Monster Ball Tour, repitiéndolo nel The Born This Way Ball Tour nel Artrave: The Artpop Ball Tour y nel Joanne World Tour (volvióse un clásicu de l'artista). Nel grupu estauxunidense Cobra Starship , Victoria Asher executa una keytar y ye unu de los instruentos más típicu de la banda. Mas al conu sur de Suramérica, especialmente n'Arxentina, ye apreciable la popularidá de la Cumbia Villera , que toma como símbolu distintivu del so subxéneru l'usu de la Keytar que forma la base de la mayoría de les sos composiciones. La tríada de los clásicos villeros usaron esti preséu: Pibes Remexos, Dames Gratis y Yerba Brava, a pesar del pasu del tiempu y la evolución del xéneru estos siguen calteniendo la Keytar como centru de la so música. Pablo Lescano

Ye tamién apreciable'l soníu keytar nel videoxuegu Mother 3. Este ye representáu por un ataque que fai Lucas.

Ver tamién

editar

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar