ᛜ
ingwaz (ᛗ) isch de erschlossni urgermanisch Name vo de Ing-Ruune. Er haisst uf Altenglisch Ing und isch de Name vomene Held. Au de gotisch Buechstabe 𐍇 haisst wie d Ruune enguz, d Form entsprecht aber em griechische Chi.
D Ing-Ruune isch di zwooezwangist Ruune im alte Futhark und di sibet im dritte Ætt. Z Skandinavie isch die Ruune im 8. Joorhundert verschwunde.
Luutwert
[ändere | Quälltäxt bearbeite]D Ruune stoot i allne Traditione för de gmaingermanisch velar Nasal (IPA /ŋ/). De Luut vom gotische Buechstabe isch öbrigens nöd bikannt.
Form
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Di eltist Form isch ᛜ, jüngeri Wariante sind altenglisch ᛝ und im Iisruna-Traktat ᚬ.
Esotheerik
[ändere | Quälltäxt bearbeite]I de moderne Esotheerik biditet d Ing-Ruune innres Fiir, Schaffe und Produktivität.
Unicode
[ändere | Quälltäxt bearbeite]| Unicode UTF-16 | U+16dc |
| Unicode-Nôme | RUNIC LETTER INGWAZ |
| HTML | ᛜ |
Büecher
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Klaus Düwel: Runenkunde. Metzler Bd. 72; Stuggart 2001; ISBN 3-476-13072-X