Synagoge

Altneu-Synagoge Prag, öbbe 1270

Reformsynagoge vo 1844, Hamburger Neustadt

Ä Synagoge isch ä Huus, wo sich d Jude zum gmeinsame Gebät dräffe. S Wort chunnt vom griechische Word für »Versammlig«. Uf Hebräisch heisst s Beit Knesset ( בית כנסת »Versammligshuus«) odr Beit Tfila (»Bäthuus«), uf Jiddisch Schul, und Tempel wird em au gsait.

Noch dr Zerschdörig vom Tämpel z Jerusalem dur d Römer im Johr 70, wo s Ändi vo de Opfer und vo dr jüdische Brieschderschaft bedütet het, si d Synagoge d Zäntre vom Judedum worde und ä riichi Lithurgii het sich entwigglet. Aber d Synagoge si nit nume Gotteshüüser, sondern au Ört, wo sich d Jude chönne gsellschaftlig dräffe.

Synagoge si meischdens rächtwinkligi Gebäud, wo im Oschde ä schmali Nische hai für dr Aron ha Kodesh, ä Lade wo mit emä Debbig oder Vorhang verdeckt isch und wo d Torarolle drin ufbewahrt wärde. Vor em Bibelschrank isch ä Kanzle und in neuere Synagoge an Almemor (arabisch Pult) mit dr Ewige Lampe, wo ä baar Schduefe höcher si as s Schiff. Dört wird us de Torahrolle vorgläse. In ältere Synagoge isch dr Alemor in dr Middi vom Ruum. Archidekdonisch basse sich d Synagoge dr nitjüdische Umgäbig a.

In orthodoxe Gmeinde si d Fraue drennt vo de Manne in dr Esrat Naschim. Bi de reformierte Jude bäte Manne und Fraue zsämme.

Quelle

• dtv-Lexikon, Deutscher Taschenbuch Verlag, München 1970, Band 18, S.87

Weblingg

 Commons: Synagoge – Album mit Multimediadateie

De Artikel Synagoge isch leider no zimlig churz! Wenn dr meh züe dem Thema weisch, no schrib s dezüe und entfern nochher d Markierig {{Stumpen}}. Wenn de no nie e Stumpe erwitert häsch, no findsch do Hilf dezüe.