Hauptschuel
Hauptschuel bezäichnet z Dütschland en allgemäinbildendi Schuelform uf Middelstuefe Niwoo, also uf em Level 2 noch dr ISCED-Klassifikazioon vo dr UNESCO. Z Dütschland het sich d Zaal vo de Hauptschuele vo 2008 bis 2018 uf 2'600 halbiert.[1] Vili Bundesländer häi d Hauptschuel as äigeständigi Schuelform abgschafft oder, im Fall vo de Nöije Bundesländer, gar nit erst iigrichdet. Z Ööstriich brucht mä die Bezäichnig nüme: Dört si sit em Schueljoor 2008 d Hauptschuele zerst noodinoo zu sogenannte Nöije Middelschuele umfunkzioniert[2] und im Schueljoor 2020/21 schliesslig in Middelschuele umbenennt worde.
D Hauptschuel as Bildigsgang im dütsche Bildigssüsteem
ändere
D Hauptschuel isch e witerfüerendi Schuel und e Bildigsgang im gliiderete Schuelsüsteem vo Dütschland, wo de „Schülerinnen und Schülern eine grundlegende allgemeine Bildung“[3] vermiddlet.
Si het sich in de 1960er Joor us dr 8-jöörige Volksschuele entwigglet. Si umfasst mäistens d Klassestuefe 5 bis 9 bzw. 10 im Beriich vo dr Sekundaarstuefe I und wird mit em Hauptschuelabschluss (Bruefsschuelrifi) abgschlosse. Si existiert no in säggs Bundesländer as äigeständigi Schuelform. In e baar vo dene Länder gältet si as Reegelschuel, wo vo de Schueldrääger obligatorisch muess aabote wärde und isch gliichzitig au Pflichtschuel, wil alli schuelpflichtige Chinder, wo uf kä anderi Vollzitschuel gönge, uf d Hauptschuel müesse goo.[4] Noch em dütsche Statistische Bundesamt het s im Schueljoor 2015/16 z Dütschland 3'946 Hauptschuele mit 567'174 Schüeler gee – im Schueljoor 2004/2005 si s no 5'195 Hauptschuele mit 1,08 Millioone Schüeler gsi.[5]
Liddratuur
ändere- Herbert Gudjons: Pädagogisches Grundwissen. Überblick – Kompendium – Studienbuch. Klinkhardt, Bad Heilbronn 1993, ISBN 3-7815-0727-0; 10. Uflaag 2008, ISBN 978-3-7815-1607-6
- Dietmar J. Bronder, Heinz-Jürgen Ipfling, Karl G. Zenke (Uusegääber): Handbuch Hauptschulbildungsgang. 3 Bänd. Klinkhardt, Bad Heilbronn
- Grundlegung. 1998, ISBN 3-7815-0947-8
- Praxisberichte. 2000, ISBN 3-7815-0996-6
- Länderberichte. 2004, ISBN 3-7815-1336-X
- Jürgen Rekus, Dieter Hintz, Volker Ladenthin: Die Hauptschule. Alltag, Reform, Geschichte, Theorie. Juventa-Verlag, Weinheim/Münche 1998, ISBN 3-7799-0359-8
- Ernst Rösner: Hauptschule am Ende. Ein Nachruf. Waxmann, Münster [u. a.] 2007, ISBN 978-3-8309-1890-5
Fuessnoote
ändere- ↑ Binnen zehn Jahren: Zahl der Hauptschulen hat sich halbiert. In: Spiegel Online. 16. Mai 2018, abgruefen am 16. Mai 2018.
- ↑ [1]
- ↑ KMK-Vereinbarung über Schularten und Bildungsgänge, 2006 (PDF)
- ↑ Handbuch Hauptschulbildungsgang. 1998, ISBN 3-7815-0947-8, S. 9
- ↑ Statistisches Bundesamt: Statistisches Jahrbuch 2017. 3 Bildung, 2017.