Gaan na inhoud

Evangelie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die sogenaamde P52: 'n papirusfragment uit 'n kodeks van ongeveer 90-160 n.C.. Die fragment is een van die eerste bekende manuskripte van die Nuwe Testament.

'n Evangelie is 'n geskrif wat 'n beskrywing bied van die lewe, bediening, dood, begrafnis en opstanding van Jesus. Die woord word hoofsaaklik gebruik om te verwys na die vier kanonieke evangelies: die Evangelie volgens Matteus, Evangelie volgens Markus, Evangelie volgens Lukas en die Evangelie volgens Johannes, alhoewel die benaming ook vir nie-kanonieke geskrifte aangewend word soos die Evangelie van Tomas. Die benaming "evangelie" verwys ook na die boodskap self, soos saamgevat deur die vier evangelies, of deur die hele Nuwe Testament. Die woord "evangelie" kom van die Griekse woord "euangelion" (εὐαγγέλιον) wat 'goeie (blye) boodskap' beteken.

Nuwe Testamentiese apokriewe

[wysig | wysig bron]

Die volgende Evangelies vorm nie deel van die Bybel nie en het slegs Apokriewe waarde: