Gaan na inhoud

Knaldemper

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die drukbare weergawe word nie meer ondersteun nie en kan leweringsfoute hê. Dateer asseblief jou blaaierboekmerke op en gebruik asseblief eerder die verstekblaaierdrukfunksie.
Twee identiese knaldempers, die boonste een se binnekant is uitmekaar gehaal.
'n Knaldemper met 'n dubbele uitlaatpyp onder 'n motorkar.
'n Knaldemper aan 'n groot dieselvragmotor.
'n Knaldemper (die silwer silinder) en uitlaatpyp aan 'n Ducati-motorfiets

'n Knaldemper is 'n toestel wat die lawaai wat die uitlaat van 'n binnebrandenjin produseer verminder, en so geraasbesoedeling bekamp. Die toestel is deur Milton O. Reeves uitgevind.[1]

Die knaldemper word gewoonlik aan die einde van die uitlaatpyp geheg. Dit verminder die uitlaatklank deur dit in 'n reeks ruimtes wat met skorte van geperforeerde staalplate uitgevoer is, en met glasveselwol gevul is, te absorbeer; of deur die klankgolwe te herlei sodat hulle teen mekaar bots, en dus deur interferensie uitgekanselleer word.

Knaldempers word standaard onder motorvoertuie en motorfietse aangebring, hoewel sommige mense die knaldemper verwyder in die hoop dat dit die prestasie van hul voertuig sal verbeter, of om die voertuig doelbewus luidrugtiger te maak. Benewens standaardknaldempers word talle sportknaldempers ook verkoop vir passasiersmotors en motorfietse, wat gebruik word om die voertuigverrigting te verbeter. Tipies bied hierdie knaldempers 'n sportiewer uitlaattoon, met 'n hoër gehalte materiaal, kwaliteit en voorkoms. Montering geskied steeds aan die oorspronklike hegpunte van die voertuig.

Verwysings

Eksterne skakels