Gaan na inhoud

Jean Anouilh

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die drukbare weergawe word nie meer ondersteun nie en kan leweringsfoute hê. Dateer asseblief jou blaaierboekmerke op en gebruik asseblief eerder die verstekblaaierdrukfunksie.
Jean Anouilh
Jean Anouilh (1940)
Gebore
Jean Marie Lucien Pierre Anouilh

23 Junie 1910
Sterf3 Oktober 1987
NasionaliteitFrankryk
BeroepDramaturg, toneelskrywer
Bekend virAntigone (1942)
Becket (1958)
EggenootMonelle Valentin (1931)
Nicole Lançon (1953)
Handtekening

Jean Anouilh (1910–1987) was 'n Franse dramaturg en toneelskrywer wie se loopbaan oor vyf dekades gestrek het.[1] Hy is veral bekend vir toneelstukke soos Antigone (1942) en Becket (1958). Die grootste deel van repertoire handel oor die handhawing van integriteit in 'n wêreld van morele kompromie.[2]

Beknopte biografie

Jean Marie Lucien Pierre Anouilh is op 23 Junie 1910 in Bordeaux gebore. Hy was die seun van 'n kleremaker en 'n klavieronderwyser.

Die graf van Anouilh, sy oudste dogter Catherine (1934-1989) en sy laaste lewensmaat, Ursula Wetzel (1938-2010), in die Pully-begraafplaas naby Lausanne.

Ná sy studies in die regte werk hy vir twee jaar by 'n reklame-agentskap. In 1929 word hy die sekretaris van Louis Jouvet van die Comédie des Champs-Élysées. In 1929 skryf hy sy eerste stuk, die klug Humulus le muet en in 1931 sy eerste "ware" stuk l'Hermine. Hy besluit om voltyds te skryf, maar dit was aanvanklik nie so maklik nie.

Hy maak sy deurbraak in 1937 met Le Voyageur sans Bagage. Dit is deur die akteurs Sacha en Ludmilla Pitoëff in die teater van die Mathurins op die planke gebring.

Tydens die Duitse besetting het Anouilh aanhou skryf. Hy bly egter onpartydig, waarvoor hy later sterk gekritiseer is. Sy Antigone is in 1942 geskryf, maar eers in 1944 opgevoer. Na die besetting het hy hom oor 'n medeskrywer, Robert Brasillach, ontferm, wat wel met die besetters saamgewerk het. Hy het tevergeefs probeer om hom van die doodstraf te red. Hierdie gebeurtenis het 'n groot impak op sy lewe gehad. Hy het uiteindelik menssku geword en is op 3 Oktober 1987 in Lausanne in Switserland oorlede.[3]

Toneelstukke

  • 1928 Humulus le muet
  • 1929 La Mandarine
  • 1931 L’Hermine
  • 1932 Jézabel
  • 1932 Le Bal des Voleurs
  • 1934 La Sauvage
  • 1935 Y’avait un prisonier
  • 1935 Le Voyageur sans Bagage
  • 1937 Le Rendez-vous de Senlis
  • 1939 Léocadia
  • 1941 Eurydice
  • 1942 Antigone
  • 1945 Oreste
  • 1945 Roméo et Jeannette
  • 1946 Médée
  • 1947 L’Invitation au Château
  • 1948 Ardèle ou la Marguérite
  • 1950 La Répétition ou l’Amour puni
  • 1951 Colombe
  • 1952 La Valse des Toréadors
  • 1952 L’Alouette
  • 1954 Cécile ou l’Ecole des Pères
  • 1955 Ornifle ou le courant d’airs
  • 1956 Pauvre Bitos ou le Diner des Têtes
  • 1957 L’Hombre de la crosse
  • 1958 Becket ou l’honneur de Dieu
  • 1959 L’Hurluberlu ou le réactionnaire amoureux
  • 1959 La Foire d’empoigne
  • 1959 La Petite Molière
  • 1960 Madame de…
  • 1961 La Grotte
  • 1962 L’Orchestre
  • 1968 Le Boulanger, La Boulangère et le petit Mitron
  • 1969 Cher Antoine ou l’amour raté
  • 1970 Ne réveillez pas madame
  • 1970 Les poissons rouges ou Mon père, ce héros
  • 1973 Le Directeur de l’Opéra
  • 1981 Le Nombril

Verder naleeswerk

  • Romeo en Jeannette, Afrikaanse vertaling van Roméo et Jeannette deur Peter Blum, 1969, OCLC 814287592

Verwysings

  1. HAT Taal-en-feitegids, Pearson, Desember 2013, ISBN 978-1-77578-243-8
  2. Smith, Christopher Norman (1985). Jean Anouilh, Life, Work, and Criticism. London: York Press. ISBN 0-919966-42-X.
  3. Guido Wulms, Jean Anouilh. Ontmoetingen. Uitgawe: Desclée de Brouwer, 1969