Neringa

Neringa Neringos savivaldybė
Kaart	Wapen
	Vlag
Land	Litaue
Etnografiese gewes	Klein-Litaue
Administratiewe gewes	Klaipėda
Koördinate	55°33′N 21°07′O
Stigting	1961
Oppervlakte:
- Totaal	89,8 vk km
Hoogte bo seevlak	2 m
Bevolking:
- Totaal (2010)	3 685
- Bevolkingsdigtheid	41/vk km
Tydsone	EET (UTC +2)
- Somertyd	EEST (UTC +3)
Klimaat
- Tipe	Gematig
- Gemiddelde jaarlikse temperatuur	-°C
- Gem. temp. Januarie/Julie	- / - °C
- Gemiddelde jaarlikse neerslae	- mm
Burgemeester	Vigantas Giedraitis
Amptelike Webwerf	www.neringa.lt/

Neringa is 'n Wes-Litause munisipaliteit suid van Klaipėda met 'n oppervlakte van 89,8 vierkante kilometer en 'n bevolking van 3 685 (2010). Die munisipaliteit is in 1961 uit dorpe in die Litause deel van die Koerse Skoorwal gevorm.

Neringa is tans die kleinste munisipaliteit in Litaue en het voor die administratiewe hervorming in die land stadstatus gehad, ondanks die feit dat daar nooit enige stedelike nedersetting bestaan het nie. Die destydse administratiewe stelsel van die Sowjetunie het nie voorsiening vir die skepping van hierdie soort klein munisipaliteite gemaak nie, maar dit was wél moontlik om aan 'n nedersetting selfregerende stadstatus toe te ken.

Geografie

Die huidige munisipaliteit - die enigste in die land wat nie na 'n nedersetting vernoem is nie - strek oor 'n lengte van sowat vyftig kilometer langs die Litause Oosseekus en behels die dorpe Juodkrantė (Duits: Schwarzort), Pervalka (Perwelk), Preila (Preil), Nida (Nidden, die hoofdorp en setel van die munisipale administrasie) en die plaas Alksynė (Erlenhein).

Die munisipaliteit word deur die strandmeer Koerse Haf van die Litause vasteland geskei en is slegs per veerboot toeganklik.

Geskiedenis

Neringa maak deel uit van die oorspronklik Suid-Koerse landskappe Pilsaten en Lamotina en is vanaf 1252 tot by die einde van die Tweede Wêreldoorlog (met uitsondering van die tydperk tussen 1923 en 1938) deur Duitse owerhede geregeer. Reeds in 1569 was die Koerse Skoorwal 'n multi-etniese gebied waar verskillende tale gebesig is. Duits was die taal van die owerhede, die kerk en die skoolwese, terwyl 'n groot deel van die bevolking Litaus, Lets-Koers (Skoorwalkoers) en Pruisies gepraat het.

'n Huis in die tradisionele boustyl van Neringa

Volgens die sensus van 1897 het 994 bewoners of sowat 60 persent (uit 'n totale bevolking van 1 644 in die hoofdorpe) Skoorwalkoers as moedertaal gepraat, in die visserybedryf selfs 1 064 mense of 65 persent aangesien Skoorwalkoers hier ook as vaktaal gedien het. Die kerkdienste is nogtans in Litaus gehou sodat alle Koere Litaus as tweede taal verstaan en gepraat het.

Toe die Koerse Skoorwal in 1923 by die onafhanklike Republiek van Litaue ingelyf is, was die keuse van burgerskap vir baie bewoners 'n probleem. Slegs 'n klein persentasie het Litause burgerskap aanvaar, baie bewoners het na Duitsland geëmigreer, en ander het as buitelandse Duitsers in hul dorpe gebly. Ná die Tweede Wêreldoorlog het die etniese samestelling drasties verander, en talle Litauers van die vasteland het hulle in die noordelike gedeelte van die Koerse Skoorwal gevestig wat nou deel uitgemaak het van die Litause SSR. Volgens die mikrosensus van 1956, waaraan 147 gesinne deelgeneem het, was daar nou 'n meerderheid van Groot-Litauers (59 persent) en Russe (21 persent). Die oorspronklike bevolking - 22 gesinne - het nog slegs vyftien persent van die inwoners verteenwoordig.

In 1961 is alle nedersettings op die Litause gedeelte van die Koerse Skoorwal - met uitsondering van Smiltynė en Kopgalis in die uiterste noorde - in die nuwe munisipaliteit Neringa verenig.